Job

Hoofdstuk 38

¹ Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:

² Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?

³ Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.

⁴ Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.

⁵ Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?

⁶ Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?

⁷ Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.

⁸ Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?

⁹ Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;

¹⁰ Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;

¹¹ En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.

¹² Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats aangewezen;

¹³ Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?

¹⁴ Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?

¹⁵ En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?

¹⁶ Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?

¹⁷ Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?

¹⁸ Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.

¹⁹ Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?

²⁰ Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?

²¹ Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.

²² Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?

²³ Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!

²⁴ Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?

²⁵ Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?

²⁶ Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;

²⁷ Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.

²⁸ Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?

²⁹ Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?

³⁰ Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.

³¹ Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?

³² Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?

³³ Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?

³⁴ Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?

³⁵ Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?

³⁶ Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?

³⁷ Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?

³⁸ Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?

³⁹

⁴⁰

⁴¹