Psalmen

Hoofdstuk 58

¹ Een gouden kleinood van David, voor den opperzangmeester, Altascheth.

² Spreekt gijlieden waarlijk gerechtigheid, gij, vergadering? Oordeelt gij billijkheden, gij, mensenkinderen?

³ Ja, gij werkt ongerechtigheden in het hart; gij weegt het geweld uwer handen op de aarde.

⁴ De goddelozen zijn vervreemd van de baarmoeder aan; de leugensprekers dolen van moeders buik aan.

⁵ Zij hebben vurig venijn, naar gelijkheid van vurig slangenvenijn; zij zijn als een dove adder, die haar oren toestopt;

⁶ Opdat zij niet hore naar de stem der belezers, desgenen, die ervaren is met bezweringen om te gaan.

⁷ O God! verbreek hun tanden in hun mond; breek af de baktanden der jonge leeuwen, o HEERE!

⁸ Laat hen smelten als water, laat hen daarhenen drijven; legt hij zijn pijlen aan, laat hen zijn, alsof zij afgesneden waren.

⁹ Laat hem henengaan, als een smeltende slak; laat hen, als ener vrouwe misdracht, de zon niet aanschouwen.

¹⁰ Eer dan uw potten den doornstruik gewaar worden, zal Hij hem als levend, als in heten toorn wegstormen.

¹¹ De rechtvaardige zal zich verblijden, als hij de wraak aanschouwt; hij zal zijn voeten wassen in het bloed des goddelozen.

¹² En de mens zal zeggen: Immers is er vrucht voor den rechtvaardige; immers is er een God, Die op de aarde richt.