Spreuken

Hoofdstuk 17

¹ Een droge bete, en rust daarbij, is beter, dan een huis vol van geslachte beesten met twist.

² Een verstandig knecht zal heersen over een zoon, die beschaamd maakt, en in het midden der broederen zal hij erfenis delen.

³ De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; maar de HEERE proeft de harten.

⁴ De boosdoener merkt op de ongerechtige lip; een leugenaar neigt het oor tot de verkeerde tong.

⁵ Die den arme bespot, smaadt deszelfs Maker; die zich verblijdt in het verderf, zal niet onschuldig zijn.

⁶ De kroon de ouden zijn de kindskinderen, en der kinderen sieraad zijn hun vaderen.

⁷ Een voortreffelijke lip past een dwaze niet, veelmin een prins een leugenachtige lip.

⁸ Het geschenk is in de ogen zijner heren een aangenaam gesteente; waarhenen het zich zal wenden, zal het wel gedijen.

⁹ Die de overtreding toedekt, zoekt liefde; maar die de zaak weder ophaalt, scheidt den voornaamsten vriend.

¹⁰ De bestraffing gaat dieper in den verstandige, dan den zot honderd maal te slaan.

¹¹ Zekerlijk, de wederspannige zoekt het kwaad; maar een wrede bode zal tegen hem gezonden worden.

¹² Dat een beer, die van jongen beroofd is, een man tegemoet kome, maar niet een zot in zijn dwaasheid.

¹³ Die kwaad voor goed vergeldt, het kwaad zal van zijn huis niet wijken.

¹⁴ Het begin des krakeels is gelijk een, die het water opening geeft; daarom verlaat den twist, eer hij zich vermengt.

¹⁵ Wie den goddeloze rechtvaardigt, en den rechtvaardige verdoemt, zijn den HEERE een gruwel, ja, die beiden.

¹⁶ Waarom toch zou in de hand des zots het koopgeld zijn, om wijsheid te kopen, dewijl hij geen verstand heeft?

¹⁷ Een vriend heeft te aller tijd lief; en een broeder wordt in de benauwdheid geboren.

¹⁸ Een verstandeloos mens klapt in de hand, zich borg stellende bij zijn naaste.

¹⁹ Die het gekijf liefheeft, heeft de overtreding lief; die zijn deur verhoogt, zoekt verbreking.

²⁰ Wie verdraaid is van hart, zal het goede niet vinden; en die verkeerd is met zijn tong, zal in het kwaad vallen.

²¹ Wie een zot genereert, die zal hem tot droefheid zijn; en de vader des dwazen zal zich niet verblijden.

²² Een blij hart zal een medicijn goed maken; maar een verslagen geest zal het gebeente verdrogen.

²³ De goddeloze zal het geschenk uit den schoot nemen, om de paden des rechts te buigen.

²⁴ In het aangezicht des verstandigen is wijsheid; maar de ogen des zots zijn in het einde der aarde.

²⁵ Een zotte zoon is een verdriet voor zijn vader, en bittere droefheid voor degene, die hem gebaard heeft.

²⁶ Het is niet goed, den rechtvaardige ook te doen boeten, dat de prinsen iemand slaan zouden om hetgeen recht is.

²⁷ Wie wetenschap weet, houdt zijn woorden in; en een man van verstand is kostelijk van geest.

²⁸ Een dwaas zelfs, die zwijgt, zal wijs geacht worden, en die zijn lippen toesluit, verstandig.