10 juli

Dag 211

Maar Jezus ging naar den Olijfberg. En des morgens vroeg kwam Hij wederom in den tempel, en al het volk kwam tot Hem; en nedergezeten zijnde, leerde Hij hen. En de Schriftgeleerden en de Farizeën brachten tot Hem een vrouw, in overspel gegrepen. En haar gesteld hebbende in het midden, zeiden zij tot Hem: Meester, deze vrouw is op de daad zelve gegrepen, overspel begaande. En Mozes heeft ons in de wet geboden, dat dezulken gestenigd zullen worden; Gij dan, wat zegt Gij? En dit zeiden zij, Hem verzoekende, opdat zij iets hadden, om Hem te beschuldigen. Maar Jezus, nederbukkende, schreef met den vinger in de aarde. En als zij Hem bleven vragen, richtte Hij Zich op, en zeide tot hen: Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar. En wederom nederbukkende, schreef Hij in de aarde. Maar zij, dit horende, en van hun geweten overtuigd zijnde, gingen uit, de een na den andere, beginnende van de oudsten tot de laatsten; en Jezus werd alleen gelaten; en de vrouw in het midden staande. En Jezus, Zich oprichtende, en niemand ziende dan de vrouw, zeide tot haar: Vrouw, waar zijn deze uw beschuldigers? Heeft u niemand veroordeeld? En zij zeide: Niemand, Heere! En Jezus zeide tot haar: Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer.

Johannes 8:1-11

De vrouw die op heterdaad betrapt was bij overspel wordt vrijgesproken van een steniging

Nimmer was er een leven dat werd geleefd zoals dat van Hem, omdat Hij de God in het vlees gemanifesteerd was toen Hij geboren werd. Hij was de uitdrukking van wat God de Vader is. En omdat God de Vader liefde is, was Jezus de volkomen uitdrukking van liefde. Hij was liefde vanaf het allereerste moment dat Zijn kleine babyhandjes de zachte wangen van Zijn moeder aanraakten. Hij was liefde.

En ik denk dat dat het is vandaag, wat velen missen te herkennen, dat Hij liefde was. “God is liefde en zij die liefhebben zijn uit God geboren.”

“God had de wereld zo lief - dat betekent de onbeminnelijken - dat Hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft, opdat eenieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar het eeuwige leven hebbe.”

Hij drukte Zijn liefde, toen Hij hier op aarde was, op zoveel verschillende manieren uit, dat het onbetwistbaar was dat Hij het meest liefhebbende Schepsel was Dat er ooit leefde. En ik denk dat Hij hier in Zijn leven God uitdrukte. En de enige manier waarop God aan de mensen kan worden uitgedrukt is door liefde.

En zo deed Hij ook toen Hij een van de slechtste vrouwen die er misschien in Zijn dag waren aantrof. Ze vonden haar geheel schuldig en geen manier om eruit te komen toen ze in overspel werd betrapt. En ze sleepten haar tot voor Hem en zeiden: “Wat zegt U dat er met haar moet worden gedaan?”

En toen keerde Hij Zich naar haar toe en zei: “Ik veroordeel u niet. Ga heen en zondig niet meer.” In plaats van haar door de straten te laten sleuren, weggesleept te worden als door een troep wolven en haar te laten stenigen en haar leven te nemen, boog Zijn tedere, vriendelijke, liefhebbende hart zich diep tot in de zonde waarin zij was en zei: “Ik veroordeel u niet. Ga en zondig niet meer.”

Aanhaling genomen uit de prediking:

Levend, stervend en begraven 29 maart 1959