2 oktober

Nu, let hierop, toen God verlangde Zijn Zoon aan de wereld voor te stellen, stelde Hij Hem voor als een lam, een beest, een dier. Kunt u zich dat voorstellen? Dat wanneer God over Zijn Zoon spreekt Hij Hem introduceert als een lam, een schaap, een jong schaap? Vraag me af waarom Hij dat deed?

En God, toen Hij Zichzelf aan de wereld voorstelde, was Hij in de vorm van een duif, een vogel, de vogel des hemels. Nu, hier is mijn mening. Het lam is het zachtmoedigste en vriendelijkste van al de beesten die er op de aarde zijn. Er is geen enkele vriendelijker dan een lam.

En God vergeleek ons met Zijn schapen. Er is een reden voor, ik heb schapen gefokt en ze kunnen zichzelf niet onderhouden. Ze kunnen niet voor zichzelf zorgen. Als een schaap verdwaalt, is hij echt verloren, dat is alles. Hij kan zijn weg helemaal niet terugvinden. Hij is totaal hulpeloos en verloren. En hij zal daar precies blijven staan en blaten tot de wolf hem pakt of hij zal daar staan en sterven. Hij is verloren en helemaal verward. Hij weet niet welke kant op te gaan; hij kan zichzelf niet uithelpen.

En zo is het precies met het menselijk ras. Wij zijn absoluut totaal verloren en we zijn onbekwaam in onszelf. We moeten de Herder hebben om ons te leiden en ons de weg te wijzen. Zonder dat zijn wij verloren.

We kunnen onszelf niet redden. Ongeacht hoe goed uw programma mag zijn. Ongeacht welk motief u achter dat programma hebt staan, wat uw alternatieven zijn, of hoe groot uw kerk is - dat is allemaal fijn, niets er tegen - maar zonder de Herder bent u verloren en vecht u tegen de wind. Waar. U moet de Herder hebben. En de kerk is wonderbaar, iedere denominatie. Maar zonder de Herder van de kudde bouwt u uw kerk alleen maar tevergeefs. U verwerpt de werkelijke Hoeksteen. De bouwers, toen zij de oude kerk bouwden, haalden ze het ginds in Joppe op met een ossenwagen en dreven het via verschillende wegen binnen, evenals de ceders van de Libanon. En toen ze begonnen de tempel in elkaar te zetten, vonden ze een eigenaardige steen. Hij zag er niet goed uit. Daarom gooiden ze hem weg op een composthoop. En ze gingen door met stenen leggen. Maar ze bleven door leggen en ze konden geen steen vinden die op deze plaats paste. En tenslotte kwamen ze erachter dat juist de steen die ze verworpen hadden de hoofdhoeksteen was.

En vrienden, vandaag hebben we enigen van de knapste en de beste geleerden in onze preekstoelen die we ooit hebben gehad. We hebben enige van de fijnste gebouwen die de kerk ooit gekend heeft. We hebben sommigen van de rijkste mensen in de kerk waar we ooit van hebben kunnen denken om die te hebben. En toch, vrienden, vragen we ons af waarom Gods programma niet voortgaat? Ze hebben de Hoofdhoeksteen verworpen, Christus.