25 november

Laten we naar Pontius Pilatus kijken terwijl ze hem op een ochtend naar buiten slepen om op de rechterstoel plaats te nemen. En om de Joden en de Romeinen een gunst te bewijzen, terwijl zij Jezus voor hem sleuren met de doornen als een kroon op Zijn hoofd en Zijn handen achter Hem gebonden, dan kan ik mij deze grote keizer voorstellen terwijl hij op zijn troon zit, helemaal ontmoedigd omdat hij een beetje vroeg moest opstaan. En met een heel slecht humeur gooit hij zijn haar naar achter en kijkt Hem in het gelaat en zegt: “Er kan niet veel bijzonders zijn aan die Kerel.”

U zegt: “Wat een verschrikkelijk persoon.” Maar, o, mijn armzalige zondaar vriend. U doet er erger aan dan dat, door Hem te verwerpen.

Hoe kon Hij, Die met Zijn handen gebonden stond, een Koning des hemels zijn? Toen Pilatus Hem beoordeelde, Hem van onder tot boven bekeek, zei hij: “Indien Gij de Christus zijt, waarom zegt U er dan niets over?” En Jezus deed Zijn mond helemaal niet open.

Ik kan me voorstellen dat Pilatus zegt: “Wel, Hij is bang omdat Hij voor mij, de keizer van Rome staat.” Dan, plotseling, kan ik een paard in volle vaart horen aankomen galopperen in de straat, tot vlakbij de wachtpost. En ze zagen dat hij een van de paleiswachten was, dus lieten ze hem binnen. Hij droeg een stuk papier in zijn hand en ik kan hem naar voren zien lopen naar Pilatus, zijn hoofd tot op de grond buigen en hij zegt: “Tot uw dienst, majesteit. Ik heb een brief van uw vrouw. Ze zei dat het dringend was dat u hem ogenblikkelijk ontvangt. Daarom stoorde ik u zo.”

Ik zie Pilatus de brief openen, met zijn hoofd omhoog, en terwijl ik op zijn ogen begin te letten onder zijn hoge voorhoofd, de rimpels en de lange wimpers en wenkbrauwen, verstarren zijn ogen in een koude blik. Terwijl hij deze brief leest, kijkt hij om naar Jezus en hij kijkt terug; zijn gezicht wordt wit; zijn lippen lijken bloedeloos te worden; zijn knieën beginnen tegen elkaar te knikken. Wat is er zo belangrijk aan die brief van zijn heidense vrouw? Laten we over zijn schouder heen kijken en lezen en zien wat er staat: “Mijn geliefde echtgenoot, heb niets te doen met deze rechtvaardige Man, want ik heb deze dag vele dingen geleden in een droom vanwege Hem.” Dat had hij moeten zeggen, wat er was gebeurd.

Maar wat deed hij? In plaats van Hem vrij te laten, waartoe hij de macht had, in plaats van Hem te omarmen en te zeggen: “Ja, Jezus, ik ben fout geweest; ik heb U verkeerd beoordeeld. Maar deze morgen ontvang ik U als mijn Redder; als de Zoon van de levende God buig ik mij voor U neer.” Maar in plaats daarvan probeerde hij zichzelf te rechtvaardigen, zoals zoveel zondaren in deze wereld vandaag.

“Ik heb geen zin om naar de samenkomst te gaan.”

“Breng mij een pan met schoon water.” En hij waste Hem van zijn handen af en zei: “Ik wil Hem dus niet aannemen, maar verder wil ik er ook niets meer mee te maken hebben.”

Maakte dat zijn handen schoon? Nee. En evenmin zal het uw handen schoon maken. Het staat voor u. U moet een keuze maken. God verplicht u een keuze te maken. U kunt die deur vanavond niet uitgaan zonder een bepaalde keuze gemaakt te hebben. Dat is onmogelijk.