William Branham, zoals ik hem gekend heb

door Gordon Lindsay (ingekort)

Gordon Lindsay
met William Branham.

Het is een historisch feit, dat zijn bediening onder God een apostolische opwekking heeft veroorzaakt, die zich over de gehele wereld heeft uitgebreid.

Wij herinneren ons nog heel goed, wat er vlak na de tweede wereldoorlog gebeurd is. De grote evangelisten Dr. Charles S. Price, Aimee Semple Mc. Pherson en Smith Wigglesworth stierven allen kort na elkaar. Menigeen begon zich af te vragen, of de dagen van opwekking voorbij waren. Inderdaad werd dit dan ook door sommigen verkondigd. Maar bijna gelijktijdig met hun heengaan riep God William Branham en na hem nog vele anderen om een nieuwe golf van opwekking verder te dragen, een opwekking, die bijna ieder land van de vrije wereld heeft bereikt.

In de tijd van zijn bediening, die zo'n bevrijdende opwekking over de hele wereld deed gaan, mocht ik hem als manager ter zijde staan. Daaraan ontleen ik de vrijheid, een paar aantekeningen te maken over het leven van een man, die zo'n grote invloed in de wereld had.
Br. Branham kennen, was hem liefhebben. Hij was teerhartig en vriendelijk van natuur en zijn gevoelige aard leed intens mee met het lijden en de pijn van anderen. Zijn medelijden met zieken en bedroefden was zo groot, dat hij van tijd tot tijd zijn eigen gezondheid in de waagschaal stelde en urenlang bad voor eindeloze rijen zieken. Lange tijd droeg hij als het ware het gewicht van een lijdende mensheid op zijn tengere schouders. Op het laatst maakte God hem duidelijk dat hij deze verantwoording moest delen met anderen.
Het was zijn buitengewoon eenvoudige nederigheid, die hem zo geliefd maakte. In zijn jonge jaren heeft hij slechts bittere armoede en grote zorgen gekend. Zelfs de allernoodzakelijkste levensbehoeften ontbraken. Het gezin behoorde tot de allerarmsten. Eens werd een gemakkelijke stoel uit zijn huis weggehaald, omdat hij het afbetalingsbedrag niet kon voldoen. Om iets bij te verdienen, werkte hij een tijd lang als jachtopziener in Indiana. Maar hij was te weekhartig om boetes te geven en die waren zijn enige inkomsten.
Als wij de meetings voorbereidden, hadden wij soms moeite met mensen, die zijn grote invloed wilden misbruiken om bepaalde dogma's te prediken. Br. Branham leende zich hier beslist niet toe. Dan gaven wij een verklaring uit, dat onze broeder niet een of ander inzicht wilde opleggen, maar dat God hem geroepen had om de gemeente te verenigen en niet om haar te verdelen. Zij die deze grote campagnes hebben bijgewoond, zullen zich herinneren, hoe broeder Branham dan op het podium kwam en nog eens heel eenvoudig aan de mensen vertelde, dat hij geroepen was om als een profeet de leden van alle kerken te dienen en niet om over leerstukken te kibbelen. Het was zijn grote roeping, de waarheid van de bovennatuurlijke bediening voor het hart van de mensen van onze generatie te brengen, opdat zij zouden weten, dat Christus een levende werkelijkheid was. Ik verwonder mij nog altijd over de invloed, die hij op mensen van verschillende levenswandel had. Menigeen is nu Christen, omdat br. Branham geleefd heeft.

-- Gordon Lindsay

Overgenomen uit Evangelisatie- maandblad "Gouden Schoven", april 1966, 37e jaargang no.4