24 mei

Nu, ze gaven me hier een paar zakdoeken om over te bidden. Ik merkte op dat er op één stond: “Broeder Branham, zalf hem alstublieft.” Nu, dat is heel fijn. Nu, ik weet dat veel broeders zakdoeken zalven, wat goed is. En enige zaak die God wil zegenen, daar ben ik beslist voor, u niet? Maar nu, ik zalf ze nooit; ik gebruik er min of meer de Schrift voor. Nu, ik geloof niet dat ze in de Schrift de zakdoeken zalfden, maar de Bijbel zei - waar u de Schrift ervoor krijgt - het is Handelingen het negentiende hoofdstuk, waar zij van het lichaam van Paulus zweetdoeken en gordeldoeken namen. Er staat niets over het zalven ervan. Maar natuurlijk is dat in orde als zij ze zalven, maar ik heb helemaal geen zalfolie.

Nu, ik geloof in het zalven van de zieken met olie, zeer zeker. De Bijbel sprak ervan. Wat betreft de zakdoeken, de manier waarop ik het doe is eenvoudig over ze bidden. En, oh, dit is zo’n groot succes geweest. We hadden eenvoudig zo’n wonderbare tijd met bidden over de zakdoeken. En de Here heeft het op zo’n fantastische manier gezegend.

Nu, hier niet lang geleden; ik zou iets willen zeggen over het bidden over zakdoeken, slechts als een klein getuigenis. Ik heb er verstuurd (o, ik zou bevreesd zijn het aantal te noemen), duizenden maal duizenden en vermenigvuldigd met duizenden over de wereld. En ik ontving een lieve kleine brief die van een Duitse vertaler kwam. Ik heb in, o, ongeveer acht of tien verschillende landen een tijdelijk kantoortje. En zij krijgen de brief en vertalen die en dan sturen ze die naar mij en zeggen wat ze willen en dan stuur ik het op. Dus dit was erg lief.

Er was een kleine Duitse vrouw die gedurende een aantal jaren in een rolstoel had gezeten met artritis. En ze hadden mijn boek vertaald in het Duits. En ik geloof dat de man die dat deed precies hier in de samenkomst zit, of hij was onlangs ‘s morgens daar bij het ontbijt van de Christen Zakenlieden. Dank u, meneer.

En zij had dus dat boek gelezen. En ze stuurde een brief naar mij voor een zakdoek. Natuurlijk kosten zakdoeken ongeveer tien, vijftien cent per stuk en het verzenden van duizenden per week, ik zou me niet kunnen veroorloven die te kopen want ik heb geen enkel kapitaal om mee te werken, daarom koop ik eenvoudig grote rollen lint. En dat doet me eraan denken dat ik er nog wat van moet zien te vinden terwijl ik hier in Los Angeles ben. We hebben er niets meer van in ons land; we hebben alles al opgekocht. En soms honderden meters lint; ik ga gewoon zitten en bid erover en knip ze af en stuur ze naar de mensen.

En deze kleine Duitse vrouw, nadat ze hem had ontvangen (Met de instructies die we meesturen; en we hebben een gebedsgroep rondom de hele wereld. Soms staan mensen om twee, drie uur in de morgen op om mee te doen met bidden met die gebedsgroep), speldde ze de zakdoek op haar ondergoed, of het lapje, en ze legde haar hand over haar hart en ze zei: “Nu, jij oude duivel, je gaat nu hier eruit”, kwam omhoog uit haar rolstoel en begon aan haar werk. Het was echt zo vertederend. Zoals het klinkt zou het ons dat laten denken, maar het was zo’n eenvoudig geloof.