14 oktober

Welnu, voordat oordeel kan treffen, komt eerst genade. Als u genade afwijst, blijft er slechts één ding over: dat is oordeel. Oordeel volgt op genade wanneer zij wordt afgewezen. Zij wezen Christus af; oordeel volgde. Zij wezen de profeten af; oordeel volgde. En hoezeer het mij ook kwetst, als Amerikaans burger, ik moet zeggen dat deze natie genade heeft afgewezen. Daarom is zij gereed voor Gods Goddelijk oordeel. Kijk wat er door dit land is getrokken, allerlei dingen, grote mannen waarover ik een paar ogenblikken geleden sprak, Charles Fuller, Billy Graham, Jack Schuller, Oral Roberts, Tommy Hicks, T. L. Osborn; grote mannen zijn door dit land getrokken en hebben het geschud; en het gaat steeds dieper de zonde in, ze bewegen zich als blinden voort. Sommigen zullen worden beïnvloed door de bediening van deze grote mannen en zullen binnenkomen en zich bij een kerk aansluiten en zullen gewoon weer hetzelfde leven leven als dat ze altijd leefden. Als u de Naam van Jezus Christus belijdt, onthoudt u dan van elke zonde. “Laat iedereen die de Naam van Jezus Christus noemt, zich onthouden van zonde,” zegt de Schrift, “bij zonde weggaan.” Maar wat doen wij?

Wat is zonde? Ongeloof. Er bestaat slechts één zonde: ongeloof. U pleegt overspel, u rookt sigaretten, u vloekt, u drinkt, omdat u een ongelovige bent. Als u een gelovige was zou u dat niet doen. Die dingen zijn attributen van ongeloof. Een echte gelovige is stevig, solide gebouwd op Christus, en er is niets dat hem kan schudden. Maar omdat u weifelt, een bepaalde kant opgaat, is dat de oorzaak dat deze dingen gebeuren in uw leven. Echt onvervalst geloof zal u veilig tegen het kruis aan houden. Dat zal het.

Nu, Hij verweet het hun en vertelde het hun, omdat ze dit deden en Hij begon te zeggen (en ik kom nu tot mijn tekst), dat de koningin van het zuiden zou opstaan en die generatie zou veroordelen. Ze hadden Hem een paar verzen daarvoor verteld dat Hij Beëlzebub was. En Hij had hen bestraft vanwege hun ongeloof. Hij had hun verteld dat ze een dag hadden gehad die ze hadden afwezen.

Hij zei eens: “Jeruzalem, Jeruzalem, hoe dikwijls heb Ik u onder Mijn vleugels willen vergaderen zoals een hen haar broedsel, maar u hebt niet gewild. Nu wordt u achtergelaten.” En ik geloof dat men de grote Heilige Geest, in de harten van mannen en vrouwen in Amerika die Christenen zijn, het kan voelen uitroepen: “Groot Amerika, Amerika, hoe dikwijls heb Ik u een opwekking willen geven. Hoe dikwijls heb Ik u willen vergaderen, maar u wilde niet. U houdt meer van de dingen van de wereld dan de dingen van God; zo staat u ervoor.” Dan is er niets anders overgebleven dan dat Goddelijk oordeel zal gaan vallen; afscheiding van God.