15 november

En waarom laat God moeilijkheden komen? God doet moeilijkheden een tuig aan, legt bitten in de mond ervan en maakt dat ze Hem gehoorzamen, en die moeilijkheden brengen ons in een nauwere gemeenschap met God.

Er was geen regenboog geweest tot de vloed kwam. Maar nadat Noach in die toestand was gedrukt waarin hij zich bevond, om veertig dagen en nachten in een storm rond te drijven in de kleine ark die in het water op en neer deinde, zag hij de regenboog voor de eerste keer, nadat de vloed voorbij was, het verbond der hoop, het verbond der belofte. Nadat hij door de verdrukking was gegaan, zag hij de belofte. Dat is de manier waarop u de belofte ziet, nadat u door de verdrukking bent gegaan.

Ik houd van dat gedicht of die psalm:

Moet ik naar huis gedragen worden, naar de hemel, op een bloemenbed van gemak,

Terwijl anderen vochten om de prijs te winnen en door bloedige zeeën voeren?

Wij vragen naar gemak en rust; God geeft ons het beste wat Hij ons kon geven: beproevingen en verdrukkingen. Dat is beter dan gemak en rust. Onze vertroostingen zijn vlak aan de andere zijde van de rivier.

Het gebeurde pas toen de Hebreeuwse kinderen in de vurige oven werden gedwongen, bij een van hun meest opmerkelijke beproevingen, dat zij Eén als de Zoon van God onder hen zagen staan. Hun moeilijkheden brachten teweeg dat de Zoon van God in de wind in hun midden stond om de golven van hitte weg te wuiven. Maar pas toen zij het vuur ingingen verscheen die Trooster.

Het was Daniël die zich in zijn hart had voorgenomen dat hij zich niet zou verontreinigen met de dingen van de wereld en door een beproeving gedwongen werd of hij tot God zou bidden of naar de leeuwenkuil zou gaan. Maar nadat de hitte werd opgevoerd en hij in de leeuwenkuil geworpen werd, gebeurde het dat hij daarna de Engel des Heren in het midden zag staan, die grote Vuurkolom die tussen hem en de leeuwen stond om ze tegen te houden. En de leeuwen konden hem niet grijpen, omdat hij door de beproevingen en verzoekingen en moeiten was heengegaan. Hij wist dat zijn God in staat was hem daarvan te bevrijden.

Het was Abraham die, nadat hij had gezien dat de grond onvruchtbaar raakte en de droogte kwam en Lot zich afscheidde en heenging om heerlijk in de wereld te leven; het gebeurde nadat hij het gejammer en geschreeuw had gehoord van zijn herdersvolk, zonder gras voor zijn vee - maar hij bleef in het land dat God hem had gegeven en waar God hem had verteld om in te blijven. En zo was het op die dag - nadat hij was beproefd tot zijn geduld ten einde was - het gebeurde op die dag, nadat de beproeving voorbij was, dat hij van aangezicht tot aangezicht met Elohim sprak onder de eik, die dag. Het gebeurde nadat hij zijn beproevingen had ondergaan, nadat hij door de moeiten was gegaan die hij had meegemaakt, dat God hem verscheen in de vorm van een Man en daar neerzat en hem zei dat hij gehuwd was en dat de naam van zijn vrouw Sara was en zei dat zij om Hem lachte achterin de tent. Het was daar dat Abraham Hem “Elohim” noemde. Het was na de beproeving en de verdrukking.