23 november
Dag 347
De hoop van de gelovige is het uitzien naar de tweede komst: deze grote Prins Die de gevangenisdeuren opende en ons bevrijdde. De schuld is vereffend. Het is allemaal betaald. God en zondaren werden met elkaar verzoend op Golgotha toen Jezus stierf. En God wekte Hem op de derde dag op voor onze rechtvaardiging, zodat wanneer wij daarop zien en het geloven en het aannemen met ons hele hart, wij gerechtvaardigd zijn in de ogen van de levende God. Dat maakt u beslist emotioneel. Dat maakt u beslist gelukkig. Hoe kunt u zich stilhouden? Hoe zou iemand zich kunnen inhouden, die weet dat de dood daar vlak voor hem hangt, en hier komt een vrijspraak? Dat is waar. Hoe denkt u dat de oude Bar-Abbas zich die morgen heeft gevoeld toen hij de Romein door de stegen hoorde aankomen stampen met zijn grote ijzeren schoenen aan, met kettingen die rammelden, de speer slepend over de straat, wetend dat hij zou worden gedood. Toen hij de deur opendeed, zei Bar-Abbas, bevend en huilend, gereed om eruit te rennen: “O, dit betekent mijn einde.”
Zei: “Bar-Abbas, ik lees: ‘Je bent vrijgesproken, vrij.’”
“Wel,” zei hij, “hoef ik niet te sterven?”
Zei: “Nee. Je hoeft niet te sterven.”
“Wel, wat moet ik daarvoor doen?”
“Niets.”
“Wel, hoe komt dat?”
Toen moet de hoofdman over honderd hem hebben omgedraaid en gezegd hebben: “Zie je die Man daar aan het kruis hangen? Zie je dat speeksel van spotters op Zijn gezicht? Zie je de wonden in Zijn handen? Die waren voor jou, maar Hij nam jouw plaats in. Hij opende de gevangenisdeur voor jou, zodat Hij voor jou, die veroordeeld was om te sterven, jouw plaats kon innemen.”
- Overeenkomstige Schriftgedeelten:
- Matthéüs 27:1-2
- Matthéüs 27:11-14
- Markus 15:1-5
- Lukas 23:1-5
Aanhaling genomen uit de prediking: