30 januari

Toen Hij de Schrift had gelezen, ging Hij zitten, gaf de priester het boek terug en ging zitten. En alle ogen van de samenkomst waren op Hem gericht en aangename woorden kwamen uit Zijn mond en Hij zei: “Deze dag is deze Schrift vervuld.”

“Deze dag is de Schrift vervuld.” Wat is de Schrift nauwgezet! Als u dit wilt opmerken, het was Jesaja 61:1-2 waaruit onze Heer las; Jesaja 61:1-2. Maar in het midden van het tweede vers van Jesaja 61 stopte Hij, waar stond: “De Geest des Heren is op Mij om te prediken het aangename jaar.” Toen stopte Hij. Waarom? Het andere deel, om oordeel te brengen, was niet van toepassing op Zijn eerste komst maar op Zijn tweede komst! Kijk, het was daar niet van toepassing; hoe de Schriften nooit een vergissing maken. Ze zijn altijd volmaakt. Jezus stopte precies waar de Schrift stopte, omdat dat precies was wat zou worden betuigd in Zijn dag, die eerste komst. Bij die tweede komst zal Hij oordeel brengen op de aarde, maar toen niet. Hij zou het aangename jaar prediken. Let op hoe de Messias daar staat op het podium om Zichzelf te vereenzelvigen met het Woord der belofte voor dat tijdperk. Wat vreemd, de Messias die opstaat voor de gemeente!

En kijk naar deze dierbare woorden, wanneer Hij hier zegt: “Om het aangename jaar te prediken.” Het aangename jaar, zoals we allen als Bijbellezers weten, was het jubeljaar voor alle slaven en gevangenen als ze gevangen genomen waren, of een zoon moesten geven om een schuld te betalen of een dochter om een schuld te betalen, en in slavernij waren geraakt. Ongeacht hoe lang zij in slavernij waren geweest of hoe lang ze werden verondersteld erin te blijven, wanneer het jubeljaar kwam, wanneer de bazuin klonk, kon elk mens vrijuit gaan als hij vrijuit wilde gaan. Hij was vrij; hij was geen slaaf meer.

Maar wanneer je wenste slaaf te blijven, dan moest je meegenomen worden naar de tempel, gaan staan bij de post van de tempel, waar ze een els namen en een gat in je oor boorden. En dan moest je die slavenmeester de rest van je dagen dienen.

Wat een volmaakt voorbeeld is dit van het Evangelie van Jezus Christus. Wanneer het wordt gepredikt, de aangename tijd en de tijd van het jubeljaar, kan iedereen... ongeacht wie u bent, van welke kleur u bent, tot welk kerkgenootschap u behoort, hoe diep u gezonken bent in zonde, of wat er ook maar verkeerd aan u is, u kunt vrijuit gaan wanneer u Gods Evangeliebazuin hoort klinken! U bent vrij! Maar wanneer u de Boodschap de rug toekeert en weigert het te horen, let op: u wordt in het oor geboord met een els. Dat wil zeggen dat u de grens tussen genade en oordeel bent overgestoken en u zult het Evangelie nooit meer horen. U zult nooit iets verder komen; u moet een slaaf zijn van het systeem waar u in bent voor de rest van uw dagen, als u weigert het aangename jaar te horen.