Huwelijksplechtigheid

¹ [Deze huwelijksplechtigheid, door broeder William Marrion Branham, verenigde Linda Reliford met Charles Branham in het huwelijk in de Branham Tabernakel te Jeffersonville, Indiana, op zaterdagmiddag 20 februari 1965, om half drie. Bij het begin speelde de organist Omrede en O, beloof mij. Toen kwamen de voorganger en de bruidegom met zijn gevolg naar het altaar; daarna werd het Bruidskoor gespeeld, terwijl de begeleiders van de bruid naar het altaar kwamen, gevolgd door de bruid]

     Wie zal ik vragen om deze vrouw tot echtgenote aan deze man te geven?

     [De vader van de bruid antwoordt: "Dat zal ik, haar vader, doen."]

     Zeer geliefden, wij zijn hier bijeengekomen voor het aangezicht van God en ten aanschouwe van dit gezelschap, om deze man en deze vrouw in de heilige huwelijkse staat te verbinden, welke door de apostel Paulus bevolen is eerbaar te zijn onder alle mensen. Het is daarom door niemand onbedachtzaam of lichtelijk te betreden, maar alleen doordacht, ernstig en in de vreze Gods.

     Deze twee aanwezige personen komen om in deze heilige staat verbonden te worden. Indien er hier enige personen zijn die een gegronde oorzaak kunnen aantonen waarom zij niet wettig in dit heilige huwelijk verenigd behoorden te worden, spreek dan nu, of zwijg altoos van nu af aan.

² Ik wil jullie beiden verzoeken en je opdragen, aangezien jullie je op de oordeelsdag, wanneer de geheimen van alle harten ontsloten zullen worden, zeker zult moeten verantwoorden, dat als een van jullie beiden een belemmering weet waarom je niet rechtmatig in dit huwelijk verbonden behoorde te worden, je het dan nu belijdt, want wees ervan verzekerd dat enig paar dat op andere wijze dan Gods Woord toestaat verenigd wordt, hun huwelijk niet wettig is.

     Maar in goed vertrouwen dat jullie deze plechtige verbintenis, die jullie op het punt staan op je te nemen, hebt overdacht, dan, daar jullie je hebt voorbereid hetzelve eerbiedig, voorzichtig, nuchter en in de vreze Gods aan te gaan, zal ik jullie de huwelijksovereenkomst voorleggen. Jullie zullen hetzelve bekendmaken door elkaar de rechterhand te geven. [De bruidegom en de bruid geven elkaar de rechterhand]

³ Wil je deze vrouw hebben om je wettige echtgenote te zijn en samen te leven in deze heilige huwelijkse staat? Beloof je haar te eren, lief te hebben en te koesteren, in ziekte en gezondheid, rijkdom en armoede, en alle anderen te verzaken om alleen aan haar trouw te blijven zolang jullie beiden leven? [De bruidegom antwoordt: "Ik wil."]

     Wil je deze man hebben om je wettige echtgenoot te zijn en samen te leven in deze heilige huwelijkse staat? Beloof je hem lief te hebben, te eren en te koesteren, in ziekte en gezondheid, alle anderen te verzaken en hem alleen trouw te blijven, zolang jullie beiden leven? [De bruid antwoordt: "Ik wil."]

     Ik zal een teken nodig hebben dat deze overeenkomst altijd zal worden bewaard. [Twee ringen worden op de Bijbel van de voorganger geplaatst, dan aangeboden aan de bruidegom voor de bruid, dan aan de bruid voor de bruidegom] Willen jullie opnieuw elkaar de rechterhand geven en die op de Bijbel leggen?

     Wij willen allen ons hoofd buigen.

⁴ 4 Almachtige God, de grote Schepper van alle dingen, de Auteur van eeuwig leven en de Gever van alle goede gaven; toen Gij het geschikt achtte de mens een geschenk te geven, gaf U hem een vrouw. Er staat geschreven: "Hij, die een vrouw heeft gevonden, heeft iets goeds gevonden." En zoals wij vanmiddag staan, na vele duizenden jaren, worden onze gedachten teruggebracht naar de tijd dat de eerste ceremonie ooit werd verricht. Het was door U, Vader, in de hof van Eden, toen U onze vader en moeder, Adam en Eva trouwde. En tot vandaag heeft de man zich een vrouw genomen.

     Vader, wij bidden dat U deze jongeman en deze jonge vrouw wilt zegenen, die in hun harten liefde voor elkaar hebben gevonden. En in het onbezonnen tijdperk waarin wij nu leven, zoveel echtscheidingen, uiteengevallen gezinnen, moge het zo niet zijn met dit paar. Mogen zij zich deze plechtige gelofte herinneren zolang zij leven! Mogen er geen krachten zijn om hen ooit van elkander te scheiden! Ik bid U, Vader, zoals U Izak en Rebekka zegende en hen in hun leven altijd gelukkig maakte, en zij waren vruchtbaar,... [Leeg gedeelte op de band] ... we bidden dat U gelijkerwijs wilt doen met deze jongeman en deze jongedame, die daarover hebben samengestemd, het in het geheim met elkaar besproken hebben, en nu naar de kerk en dit gezelschap zijn gekomen om hun trouwbelofte aan elkaar aan te bieden, en het zo gedaan en verklaard hebben in deze openbare plaats.

     Nu, Vader, met de volmacht van mijn opdracht, die mij door de almachtige God is gegeven om Zijn dienstknecht te zijn, en die aan mij betuigd is door een engel, door deze autoriteit verklaar ik deze man en deze vrouw nu tot echtgenoot en echtgenote, in de Naam van Jezus Christus. Amen.

⁵ 5 God zegene jullie. Jullie zijn getrouwd. [Het paar geeft elkaar een kus, keert zich dan naar de gemeente. De organist begint de Huwelijksmars te spelen] Wat God ook heeft samengevoegd, scheide de mens niet. [De bruidegom, de bruid en hun gevolg]

     Laat de samenkomst gaan staan voordat we weggaan.

     Onze Vader, wij danken U vanmiddag dat er nog steeds mannen en vrouwen op aarde zijn die U geloven. En daar wij hier vandaag, velen van ons, dezelfde soort tijd hebben doorgemaakt voor hetzelfde doel, worden wij eraan herinnerd als wij een jongeman en een jonge vrouw zien, die hebben ingestemd heilig te leven, afgescheiden van de wereld en andere vrienden, om slechts voor elkaar te leven.

     Het doet ons denken aan de gemeente die ook ingestemd heeft heilig te leven en aanvaard heeft van de wereld afgescheiden te zijn, wachtend op de komst van de Bruidegom. Mogen onze harten liefdevol kloppen voor Hem. Mogen onze gedachten op Hém gevestigd zijn, in afwachting van en verlangen naar dát grote huwelijksmaal dat, wanneer Hij op een dag werkelijk komt, in de lucht gehouden zal worden. Hoewel Hij vertoeft, toch zal Hij hier zijn. En als wij vandaag vertrekken, moge dit dan nawerken in onze gedachten en harten en mogen wij U opnieuw plechtig beloven onbevuild van de wereld te leven, opdat wij op een dag deelnemer zouden mogen zijn aan die grote plechtigheid die spoedig komt. Wij vragen dit in Jezus' Naam. Amen.

     De Here zegene u.