28 juni

Wat is rood? Rood is een teken van gevaar. Rood is een teken van verlossing. En als u naar rood kijkt door rood heen, welke kleur krijgt u? Wit. Dat is correct. Dus toen het rode bloed werd gestort om de rode zonde te bedekken, als God dan door het rode bloed kijkt, naar de rode zonde kijkt, dan wordt het wit. De gelovige kan niet zondigen. Zeker niet. Het zaad van God, de zegeningen van God, blijven op hem. God kan niets zien dan het bloed van Zijn eigen Zoon. Ongeacht wat het in Zijn gemeente is, wat het ook is, God ziet het niet, omdat Jezus voortdurend voorspraak doet; de Hogepriester. Er is voor hem geen manier om te zondigen wanneer er zo’n offer voor hem ligt. Zeker niet. En nu, als u zegt: “Wel, dat geeft mij een goede kans.” Dan toont dat, dat u niet in orde bent. U zult dat waarderen. U zult het liefhebben (als u een echte Christen bent), tot een toestand dat de zonde u zal achtervolgen en u het niet kunt doen. “Want het zaad Gods blijft in hem en hij kan niet zondigen.” De Bijbel zei: “Eenmaal gereinigd door het bloed van Jezus, is er geen verlangen meer naar de zonde.” Als u wel een verlangen hebt, dan is uw hart niet in orde met God.

Nu, u zult verkeerd doen, maar u doet het niet opzettelijk. Ziet u, u loopt in de val en alles wat u in een val lokt, of u doet iets wat u niet wilde doen, is nog geen zonde; u zult zich bekeren op het moment dat u ziet dat u fout bent. U zult zich snel omkeren en zeggen: “Ik bedoelde het niet, zag dat niet.” U kunt dat door uw hele leven heen zeggen. Een mens wil het niet zijn, dat is de reden dat we zo dom zijn, zo in duisternis hier beneden op aarde, moet er voor ons voortdurend een bloedverzoening zijn om ons bedekt te houden, want bij de eerste fout die we maken... Nu, daar is uw wettische opvatting. “O, weet u wat? Die vrouw was geheiligd, maar prijs God, ze deed verkeerd, ik weet dat ze is teruggevallen.” Dat is fout. Ze is niet teruggevallen. Ze maakte een fout. Als ze het met opzet deed, was ze niet in orde om mee te beginnen.

Als ze het niet bedoelde om dat te doen en ze treedt voor de heilige gemeente Gods en belijdt het en zegt: “Ik ben fout, vergeeft u mij”, dan bent u verplicht dat te doen. Als u het in uw hart niet doet, dan behoorde u zelf naar het altaar te gaan. Echt. Daar is de werkelijke heiligheid in de gemeente. Daar is echte heiligheid, niet de heiligheid van u, maar van Christus.

Ik heb geen heiligheid om Hem aan te bieden. Maar ik vertrouw op Zijn genade en ik heb het in mijn hart. Ik heb het niet verdiend, ik kon niets doen om het te verdienen, maar door genade riep Hij mij en nodigde Hij mij uit om te komen. En ik zag op naar Hem en Hij nam het verlangen van mij weg. Ik maak duizenden fouten, zelfs elke maand in elk jaar. Zeker, dat doe ik. Maar wanneer ik zie dat ik fout ben, dan zeg ik: “God, ik bedoelde dat niet te doen. U kent mijn hart. Ik bedoelde dat niet te doen. Ik ben erin getrapt. Ik bedoelde dat niet te doen. Vergeeft U mij, Heer.” Als ik verkeerd heb gedaan tegenover mijn broeder, dan zeg ik: “Broeder, vergeef mij, ik bedoelde dat niet te doen.” Zeker, God kent mijn hart.

O, daar hebt u het. Daar is het Bloedoffer. Daar is de kracht van het Evangelie, die heilige gemeente die voortgaat. Niet vanwege iets wat u deed, het is iets waar u niets mee van doen had. Daar is de verzoening.