1 juni 2007
Rondom mei 2007 had onze dochter Priscilla een klein jeukend plekje op haar hoofd. Ze kreeg van de huisarts een shampoo wat had moeten helpen. Maar het veranderde binnen twee weken in een behoorlijk groot stinkend abces op haar hoofd met allemaal kleine plekjes erbij.
Ook over haar hele rug zat ze onder de uitslag. Toen een plaatsvervangend huisarts haar zag schreef hij eerst nog antibioticum voor omdat hij dacht dat het zgn. krentenbaard was. Wat dit alles nog erger maakte. Twee dagen later was ik terug bij de eigen huisarts(die schrok toen hij de plek weer zag) en ons door stuurde naar de dermatoloog. Want daar kon hij niets meer mee doen.De huisarts maakte een afspraak voor de volgende dag al bij de dermatoloog. Ook hij schrok flink want zoiets had hij in lange tijd niet gezien.Hij zei dat dit zeer zeldzaam was en riep gelijk een andere arts met spoed erbij. We hadden daarna gebed gevraagd in de samenkomst. Want het zag er ernstig uit. Een korte tijd later kwamen er al kleine verbeteringen. En dat ging steeds verder.
De huidarts heeft haar een aantal maanden onder behandeling gehad maar zei achteraf wel tot drie keer toe hoe snel dit alles weer genezen was. Want ondertussen was het haar weer begonnen te groeien. Wat boven verwachting was. Dit was echt een wonder. Want in het eerste consult zei hij nog troostend dat het haar wel weer terug zou komen. Maar hoe meer hij haar behandelde hoe meer hij niet verwachtte dat het terug zou groeien. En had het over een eventueel haar-transplantatie kliniek. Toen na een aantal maanden het haar weer begon te groeien legde hij een andere arts uit hoe ernstig deze aandoening was geweest en hoe wonderlijk snel dit was genezen. Toen ik na een jaar de plek nog eens liet zien zei hij weer, “Echt, als je de boeken erop na leest zal je zien hoe ernstig dit was en hoe snel dit genezen is.”
We zijn de Heer erg dankbaar voor het verhoren van gebed.
het nieuwe haar door Gods genade