20 januari

Toen Jezus op aarde was, zei Hij, sprekend tot Nicodémus: “En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden.” Waarom? Op dezelfde wijze, vanwege dezelfde zaak, met hetzelfde doel, om opnieuw hetzelfde werk te doen. Vaak zijn de mensen in de war als ze zien dat Jezus wordt voorgesteld door de slang. De slang stelde in zoverre Jezus voor dat de slang dood was, hebt u dat opgemerkt? Er was geen leven in. Jezus stierf. Zoals toen Kaïn Abel doodsloeg, Abel stierf daar op het altaar bij zijn offer. Nadat Abel zijn offer had gebracht en zijn offer voor zijn zonden had gedood, stierf hij samen met zijn offer op hetzelfde altaar. En om wederom geboren te worden, moet u eerst sterven op het altaar, samen met uw Offer. U moet net zo dood zijn als Hij. En dan wordt u wederom geboren. De slang had geen leven in zich.

En u zegt: “Waarom was het van koper?” Koper vertegenwoordigt oordeel, Goddelijk oordeel. Hebt u in de Bijbel opgemerkt dat in het Oude Testament het altaar waarop het offer werd verbrand van koper was? Koper spreekt van oordeel. Zoals Elia in zijn dagen, toen hij opzag naar de hemel of de regen na zijn gebed zou komen, dat hij zei: “De hemel is als van koper.” Wat was het? Goddelijk oordeel over een ongelovig volk, een ongelovige natie, die God had verlaten. Het was Goddelijk oordeel: van koper! En wat de slang betreft, de vorm ervan, die stelde de veroordeelde zonde voor, want de slang werd veroordeeld in de hof van Eden. En hij was de slang, veroordeeld.

En wanneer u opziet naar Christus, dan ziet u de vergelding. De Enige, God Zelf werd vlees. Het was God, Die naar de aarde kwam en ons aller zonden op Zich heeft genomen. Het oordeel en de toorn van de Almachtige God werd uitgestort over Zijn lichaam, dat daar werd verscheurd aan het kruis. Dat is het werkelijke gericht. Hij heeft de wijnpers van de toorn van God alleen getreden. Hij ging de weg alleen. Hij stierf alleen, zonder bijstand. Niet van een engel, niet van een mens, Zijn gemeente, Zijn moeder, Zijn broeders of van Zijn Vader: Hij werd verlaten door God, door de mensen en de natuur. Hij stierf alleen, ons tonend dat zelfs de natuur zelf ons in het doodsuur geen hulp meer kan bieden. Daar helpt geen vriend, geen priester, geen paus, geen voorganger! Het is de dood. Maar daar was er Eén Die het voor ons onderging!

In de slang was geen leven. Hij was volkomen verstard. Dat was de vergelding. Hij stierf zodanig dat de aarde beschaamd werd over zichzelf. Hij stierf zodanig dat de sterren zich schaamden. Hij leed zo, dat de zon niet meer wilde schijnen. Hij leed zo, dat de maan haar licht doofde. Hij leed zo, dat zelfs de aardse elementen zo zwart en middernachtelijk duister werden dat het voelbaar was. Niets is er, niemand heeft ooit zo geleden of had ooit zo kunnen lijden; geen sterfelijk wezen zou dat ooit kunnen doorstaan. Maar Hij doorstond het. God heeft ons aller ongerechtigheid, ons oordeel, op Hem doen neerkomen. Hij heeft de wijnpers van Gods toorn alleen, zonder hulp, getreden. Er was niets om Hem te helpen. God legde Hem het oordeel op. Alles lag onder dat oordeel, zodat er niemand was die Hem kon helpen; wij waren allen schuldig. Geen hogepriester kon Hem komen helpen. Niemand, geen paus, geen engel. Alles stond op een afstand toe te kijken. Dat waren de geweldigste momenten van de wereldgeschiedenis. Hij stierf. Geen spatje leven bleef er in Hem over, Hij werd als de koperen slang. Hing aan het kruis als een gekristalliseerd ornament.