13 mei

Toen ik op school zat als jongen, hadden we daar een maatje, een zeer fijne vriend, en hij was een verzekeringsagent. Hoe dan ook, niets tegen verzekeringen nu, maar ik heb geen enkele aardse verzekering. Zijn broer is ook een Baptistenprediker en hij schrijft artikelen voor “De Bovenzaal”. En hij kwam naar mijn huis en hij zei: “Wel Billy, ik vind het echt fijn om je weer eens te zien.”

Ik zei: “Ga zitten, Wilmer.”

We begonnen te praten en ik wist waarvoor hij kwam. Ik heb een broer die verzekeringen verkoopt maar toch nam ik er nooit een. Dus nadat we een poosje hadden gepraat, zei hij: “Ik begrijp Billy, dat je geen enkele verzekering hebt”, hij zei: “en ik dacht dat ik misschien met jou over een polis zou kunnen praten.”

“O”, zei ik, “dank je Wilmer, maar ik heb een afbetaalde polis.”

En hij zei: “O, neem me niet kwalijk”, hij zei: “welk soort polis heb je, Billy?”

En ik zei: “Eeuwig Leven.”

En geloof het of niet, de jongen zei: “Ik geloof niet dat ik die maatschappij ken.” Hij zei: “Waar zit het hoofdkantoor?”

Ik zei: “Glorie.”

“O”, zei hij.

Ik zei:

“Het is gezegende zekerheid, Jezus is mijn!”

O, wat een voorsmaak van Goddelijke heerlijkheid!

Ik ben een erfgenaam van verlossing vrijgekocht door God,

Geboren uit Zijn Geest en gewassen in Zijn Bloed.”

“O”, zei hij, “dat is erg fijn, Billy, maar dat brengt je niet hier op het kerkhof.”

“Maar”, zei ik, “het zal me eruit halen.” Ik ben niet bezorgd om er in te komen. Ja, amen. Ik ben niet bezorgd om er in te komen. De zaak is om er uit te komen.

Dus ik ben blij om deze verzekering te hebben dat ik er uit zal komen. Want Hij die de polis opmaakte - dat wij er allen uit kunnen komen - deze verzekering heb ik in mijn hart ontvangen, dat ik ben overgegaan van dood in leven. En ik weet dat Hij mij er op een dag uit zal brengen.