28 april
Dag 119
En Hij nam brood, en als Hij gedankt had, brak Hij het, en gaf het hun, zeggende: Dat is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis. Desgelijks ook de drinkbeker na het avondmaal, zeggende: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed, dat voor u vergoten wordt.
Ik zou dit over het avondmaal willen zeggen. Nu, dat is het grootste struikelblok geweest tussen de Katholieke kerk en de Protestante kerk. De reden dat zij vandaag niet kunnen samengaan komt door dit onderwerp. De Katholieken nemen het als een mis en hij hoopt dat door een bepaalde verdienste, wettisch, wat hij heeft gedaan en door het houden van deze opdracht, dat hij vergeven zal worden van zijn zonden. De Protestant neemt het met dankzegging dat zijn zonden vergeven zijn, omdat hij aan een voorschrift heeft gehoorzaamd.
Nu, over het brood zegt de Katholiek dat dit het letterlijke lichaam is, en deze Schriftplaats nemen ze hier uit Corinthiërs, 1 Corinthiërs 11, waar Jezus zei: “Neemt en eet, dit is Mijn lichaam.” De Protestant zegt dat dit het lichaam vertegenwoordigt. De Katholiek zegt dat dit het lichaam is en dat de priester van God macht heeft gekregen deze ouwel te veranderen in het letterlijke lichaam van Christus.
Nu, als u opmerkt, Jezus’ lichaam was nog niet geofferd toen Hij zei: “Dit is Mijn lichaam.” Hij brak het brood en zei: “Neemt en eet. Dit is Mijn lichaam.” Zijn lichaam was nog niet verbroken. Dus hun eigen Schriftplaats, het ding dat ze zelf gebruiken, brengt veroordeling op hun eigen leerstelling. Zie? Jezus nam het brood en brak het, en gaf het aan hen, zei: “Dit is mijn lichaam: neemt en eet.” En hier stond Hij aanwezig in Zijn lichaam. Het was helemaal nog niet gebroken. Hoe dan ook, de Schriften kunnen niet liegen. Ze houden zichzelf te allen tijde helder. Dus dat geloven wij.
En wij geloven dat wanneer wij samen komen, Hij zei: “Verwacht elkander.” Met andere woorden: “Wacht op elkaar.” Het woord ‘verwachten’ betekent ‘wachten’. Wacht op elkaar. Welnu, zoals het een gewoonte bij ons is, wij nemen deze Schriftplaats op deze manier: als we dit doen, dan buigen we ons hoofd en de samenkomst bidt voor ons herders; wij herders bidden voor onze samenkomst. Dat is hoe wij op elkaar wachten, door elkaar te dienen door gebed.
U bidt: “God, vergeef mijn herder. Als er iets in zijn leven is wat hij deed, vergeeft U hem daarvoor. Vergeef hen. Ze wilden dat niet doen.”
En wij op onze beurt, de herders bidden voor onze samenkomst: “God, dit is een kleine kudde die U ons gaf om over te waken. Als er iets verkeerd is in hun leven, neem het weg, Vader, zodat wij allemaal hier samen kunnen staan in gemeenschap, wetend dat wij hier komen om ons aan een orde van God te houden en het avondmaal te nemen.” Ik denk dat dit een lieflijke tijd van gemeenschap is.
Aanhaling genomen uit de prediking: