Instellingen
RSS
E-Book
Download ePub20 juni
Dag 172
Als zij nu dit hoorden, berstten hun harten, en zij knersten de tanden tegen hem. Maar hij, vol zijnde van de Heiligen Geest, en de ogen houdende naar de hemel, zag de heerlijkheid Gods, en Jezus, staande ter rechterhand Gods. En hij zei: Ziet, ik zie de hemelen geopend, en den Zoon des mensen, staande ter rechterhand Gods. Maar zij, roepende met grote stem, stopten hun oren, en vielen eendrachtig op hem aan; En wierpen hem de stad uit, en stenigden hem; en de getuigen legden hun klederen af aan de voeten van een jongeling, genaamd Saulus. En zij stenigden Stefanus, aanroepende en zeggende: Heere Jezus, ontvang mijn geest. En vallende op de knieën, riep hij met grote stem: Heere, reken hun deze zonde niet toe! En toen hij dat gezegd had, ontsliep hij.
Stefanus wandelde daar voor dit Sanhedrin als een schaap tussen een kudde wolven die dorstten naar zijn bloed. En ze beschuldigden hem en wezen met een beschuldigende vinger naar hem. Wat deed hij? Hij zei: “Mannen broeders, de God van glorie is aan onze vader Abraham verschenen toen hij nog in Mesopotamië was voordat hij eruit geroepen werd.” Hij ging verder en bracht de hele geschiedenis van Abraham naar voren, hoe dat door hem de heidenen binnen zouden komen. Toen hij bij een zekere plaats kwam, zie, hij was vol van de Heilige Geest. Ze konden gewoon niet wachten tot ze de hand aan hem konden slaan. Hij zei: “Gij stijfnekkigen, onbesnedenen van hart en oren, gij verzet u altijd tegen de Heilige Geest. Zoals uw vaders deden, zo doet gij.”
Hij was Gods reclamebord. Toen ze hem ter dood stenigden -- ze gooiden hem de stad uit en sloegen hem dood met stenen -- toen hij stervende was hief hij zijn hoofd naar de hemel en vroeg vergeving voor diegenen die hem aan het stenigen waren, precies zoals Jezus aan het kruis deed.
Toen zag God dit kleine reclamebord terneer gaan. Stefanus keek op naar de hemel en zei: “Zie, ik zie de hemelen geopend en Jezus staande aan de rechterhand van God.” En hij viel in slaap in de armen van God. Hij was een reclamebord voor een hongerende wereld.
U zegt: “Wel, hoevelen waren daar? U zei dat er misschien vijfduizend waren. Hoevelen van hen werden gered?” Er was er eentje. Hij aanvaardde het wel niet precies op dat moment, maar jaren later. Halleluja! Ergens, uw invloed sterft nooit uit. Er was er eentje die de jassen vast hield. Saulus, die jonge Farizeeër, die daar stond en ermee instemde en getuige was van zijn dood. Maar toen hij die advertentie zag van de kracht van de herrezen Christus in dat mannetje, bleef het hem altijd bij. Diezelfde man, Paulus, die daar die morgen stond, leidde tientallen duizenden zielen tot Christus, omdat een man bereid was om zijn leven te geven om een advertentie, een reclamebord voor Jezus Christus te zijn.
Wat moeten wij vandaag doen? Het geeft niet... we hoeven geen groot publiek te hebben. We hoeven niet voor tienduizenden te preken. We hoeven niet eens te prediken. We kunnen Gods reclamebord zijn. Hoe weet u dat uw leven niet een jonge man met het Evangelie op weg kan helpen? Enigen van u oudere mannen, u oudere vrouwen, kunt een jonge man het veld op helpen daar, die tienduizend zielen tot Christus zou winnen? Het is omdat hij Christus in u zag, dat u Christus aan hem voorleefde in de eenvoudige kracht van het Evangelie.
Aanhaling genomen uit de prediking: