22 januari

Petrus kwam over het water aanlopen en hij deed het goed totdat hij zag hoe hoog de golven waren, toen werd hij bang en begon te zinken. Jezus kwam, trok hem op, zei: “Waarom werd u bevreesd, o gij klein gelovige?” Angst, u bent bang dat het niet zal gebeuren. Heb geen enkele vrees, beweeg voorwaarts. God heeft het gezegd, dat maakt het vast. En u kunt dat niet tenzij u liefde hebt. Volmaakte liefde drijft alle vrees uit. Als ik iets zou mogen zeggen over mijn succes in de bediening onder de mensen, dan is het dit; ik zal toegeven dat ik samenkomsten moest afzeggen omdat ik het niet kon vol plannen zoals predikers dat doen. En vele keren heb ik dit beloofd en moest er op terug komen en dit doen en dat. Omdat God mij dat laat doen. Maar als er iets is, dan is het omdat ik de mensen heb lief gehad en de mensen weten dat.

Neem een kleine baby van drie maanden oud, hij weet niets. Hij heeft een geest, maar die is nog niet ontwikkeld. De dokter zegt dat hij een licht kan zien, uw hand kan zien, maar hij kan die alleen maar volgen. En hij zal z’n kleine hielen tegen elkaar schoppen en uit alle macht schreeuwen. Wel, hier komt een aardige vrouw aan, komt langs hem voorbij en zegt: “Wel, wel, schatje.” Hij blijft gewoon door schoppen. Hij weet niet wie die vrouw is. Hij kent niemand.

Maar laat die moeder dichterbij komen en even haar handen op hem leggen. Dat is genoeg. Nu, hij kent zijn moeder niet. Maar zijn kleine geest weet dat daar iets met die geest is; niets anders dan de liefde van die moeder kan dat bij hem binnen brengen, ongeacht hoeveel die andere persoon lief heeft. Het moet de liefde van de moeder zijn. Is dat zo? En als ze haar handen op hem legt zal hij stoppen met huilen. Kijk, hij is klaar. Want bij die moeder is een liefde rond haar die naar de baby gaat, zodat de kleine geest van de baby herkent dat dit een liefde is zoals geen andere liefde is.

Geen wonder dat Hij ons opdroeg handen op de zieken te leggen. Neem een paard wanneer hij helemaal verontrust is, springt en trekt. U westerse mensen behoort dat te weten. Laat de meester de stal eens binnen lopen, misschien zegt hij: “Hé, jongen”, legt zijn hand op hem en hij wordt meteen rustig. Ziet u, het is liefde.

En wanneer wij God lief hebben met geheel ons hart, en verstand, en we hebben elkaar lief als onszelf, onze naaste als onszelf, dan kunnen mensen dat werkelijk voelen. Je kunt dat niet voorwenden. U kunt geen geloof maken, omdat ze dat zullen weten.

Ik geloof dat Lincoln een keer zei: “Je kunt een deel van de mensen voor de gek houden, een deel van de tijd, maar niet alle mensen de hele tijd.” En dat is waar. En als u liefde voor de mensen in uw hart hebt, zullen ze dat weten. Je zou je onverschillig kunnen gedragen, of op wat voor wijze ook, maar toch weten ze het. Ze kunnen het voelen. Het is een andere dimensie, zoals we dat noemen, die een liefde naar deze mensen laat uitgaan die ze kunnen aanvoelen. En ze zullen het geloven.