19 september

Toen zei Paulus: “Wanneer ik zwak ben, dan ben ik sterk. Ja!” Hij zei: “Dan wil ik roemen in de gevoelens van mijn zwakheden, enzovoort. Ik dank God, dat ik er alles van uit me heb gekregen. En wanneer ik alles uit me heb gekregen, kan God binnenkomen. Maar zolang ik daar iets van mijzelf vasthoud, kan God niet binnenkomen.”

Dat is het, wij verstikken Hem. Wij drijven Hem weg met onze... Vanaf de armste onder ons tot de rijkste onder ons, van de minste tot de grootste toe, houden wij God uit onze levens weg vanwege ons eigen ik.

Ik heb het vaak gezegd: “De grootste vijand die ik heb is William Branham.” Hij is degene die God in de weg staat. Hij is degene die lui wordt. Hij is degene die soms tot een plaats komt waar hij denkt er iets aan te kunnen doen en als hij dat doet, schuift hij God geheel aan de kant. Maar als ik van die kerel kan afkomen, dan kan God naderbij komen en dingen doen waar William Branham niets over weet.

Dan kan God u gebruiken. Dan kan hij ieder van u gebruiken. Hij kan iedereen gebruiken, wanneer wij uit de weg gaan. Maar zolang wij onszelf op de voorgrond plaatsen, kunnen wij het niet. In orde.

We ontdekken nu dat deze grote kerel, Paulus, een prins was onder de predikers. Hij werd door iedere denominatie gerespecteerd. Die man had naar een stad kunnen gaan en overal een samenkomst kunnen hebben. Om welke reden? Hij had brieven van aanbeveling. Wel, hij was zo groot en zo vastbesloten om alle mensen die zwak waren eruit te gooien, dat hij macht kreeg van de hogepriester, de hoogste autoriteit, om ieder van die Christenen in de boeien te slaan. Politieke macht van zijn kerk om ze allen in de boeien te slaan! O, hij was sterk! Hij kon de Christenen in de boeien slaan en hen in de gevangenis gooien, omdat zij niet met hem wilden overeenstemmen over zijn theologische leerstellingen, over de leerstellingen van de Farizeeën en Sadduceeën. Hij sloeg de Christenen in boeien.

Maar merk op, hij moest zelf worden gebonden, zodat hij het kon verliezen, hij kon zijn kracht en autoriteit verliezen. Hij werd zelf gebonden, om datgene te verliezen, wat hem kracht gaf om mee te binden. Hij moest wat hij was verliezen om te kunnen worden gebonden.

God gaat aan de edelen voorbij! Hij ging aan de priesters voorbij. Hij ging aan hen voorbij die arrogant waren. En Hij koos Paulus, deze grote man en liet hem in het stof der aarde vallen en dingen doen die hij... zoals die anderen deden. Hij liet hen net zo handelen... liet hem net zo handelen als degenen die hij arresteerde. Hij bond Paulus door de Geest van God om hem te bevrijden van de kracht die hij had om de Christenen mee te binden. Vertel mij maar dat God niet weet wat Hij doet!