1 november

We weten dat de geschiedenis zich dikwijls herhaalt. Terwijl ik aan het studeren ben – ik bestudeer de Voorvaderen van Nicéa – dan kan ik door de Schrift zien hoe wij opnieuw het tijdperk dat voorbij is herhalen. En de hele Schrift is gegeven door inspiratie. Onze gezegende Here zei dat de Schriften niet gebroken kunnen worden. De hele Schrift moet worden vervuld. Wat een vertroosting betekent dit voor ons, de mensen die deze Schrift lezen, te weten dat wat we hebben gelezen niet kan worden gebroken. Dat geeft ons het stevigste fundament om ons geloof op te laten rusten. En ieder Schriftwoord moet worden vervuld.

En dan ontdekken wij dat in de vervulling van de Schrift het Woord menigmaal zo geweldig is dat het een tweeledige vervulling heeft, en bijna alles wordt ten minste één keer herhaald.

Wij lezen bijvoorbeeld in de Bijbel, in Matthéüs het tweede hoofdstuk, waar staat: “Uit Egypte heb Ik Mijn zoon geroepen.” Als u die Schriftplaats leest en de aantekeningen naleest, dan vindt u waar God Zijn zoon Jakob uit Egypte vandaan riep. En dan is het ook weer vervuld toen Hij Zijn Zoon Jezus uit Egypte riep. En het blijft zich eenvoudig herhalen omdat het geïnspireerd is.

Als ik u een brief zou schrijven dan zou u waarschijnlijk die brief op prijs stellen. En als u mij er een zou schrijven, dan zou ik dat beslist waarderen. Maar mijn brief zou alleen aan u gericht zijn. Als u deze dus eenmaal hebt gelezen en u weet precies waar het over gaat, dan zou de brief niet nuttig meer zijn, hij was slechts aan u gericht; of de uwe aan mij.

Maar zo is het niet met Gods eeuwig Woord. Het is geïnspireerd. Daarom is het voor alle mensen en alle tijdperken om aan alle condities te kunnen voldoen. Om die reden blijft het zich herhalen. Terwijl de geschiedenis voortgaat, gaat het met de geschiedenis mee. En het verliest nimmer zijn waarde omdat het het eeuwige Woord van de eeuwige God is. Het kan zijn waarde niet verliezen.