9 augustus

Hier niet lang geleden, gingen broeder Fred en ik, en broeder Tom, een aantal van ons, naar een bekende Baptistenkerk in de stad Tucson om te zien of we niet iets zouden vinden wat ons misschien enigszins een fris gevoel zou geven. En de prediker zei het een en ander over het volk in Egypte. Destijds toen ze daar uittrokken aten ze knoflook enzovoort, en ze wilden weer terug gaan om dat te eten. Hij zei: “Dat is net zoiets als de mensen vandaag doen.” En elk van ons zei: “Amen!” Ik heb nog nooit zo’n groep gezien! De hele gemeente verloor de prediker uit het oog en keek achterom om te zien wie dat “Amen” zei. Het leek alsof het hun dodelijk beangst maakte. Zij wisten niet wat het betekende. David zei: “Maakt een vreugdevol geluid voor de Here’ Prijst Hem op de harpen; prijst Hem met psalmgezang; laat alles wat adem heeft de Here loven, en prijst gij de Here”’ God verblijdt Zich in Zijn volk. Laat hen, als zij iets leren, wanneer iets goeds wordt gezegd, “Amen!” zeggen.

Waarom niet weggegaan van dit systeem en deze waterbak van de wereld, tot het getrouwe systeem van God, die de Artesische Bron is, Jezus Christus. Waarom wendt u zich niet tot Hem? Waar God onze overvloedige voorziening van vreugde is, onze overvloedige voorziening in lofprijzing is, onze overvloedige voorziening in voldoening is. De rust van mijn zenuwen komt van God. Wanneer ik verscheurd word, dan vind ik mijn voldoening in Christus, niet in een sigaret, niet in de dingen van de wereld, niet in mij aan te sluiten bij een of andere geloofsbelijdenis, maar in Hem te vinden, het beloofde Woord dat Hij sprak: “Als Ik heen ga, zal ik wederkomen om u te ontvangen.” Ik vind mijn vreugde daarin. Hij is mijn Vreugde.