11 september

Nu let nu aandachtig op, toen Naomi zei tegen Ruth: “Nu, hij is onze bloedverwant. En als je bij hem genade kunt vinden, zal je rust vinden.” “Als je genade kunt vinden zal je rust vinden.” Boaz stelde Christus voor, de rijke man, de erfgenaam van alle dingen, de Here van de oogst. Oh! Hoe, zoals Boaz daar aan kwam rijden in dat rijtuig, rondkijkend over de velden, en zijn ogen vielen op Ruth. Hij was de meester. Hij was de heer van de oogst. En ze vond genade in zijn ogen.

Dat is wat de gemeente doet, vandaag. Terwijl de Here van de oogst voorbijgaat, kijkt Hij niet naar grote gebouwen, grote torens, welgetrainde koren. Hij kijkt uit naar individuen; mannen en vrouwen die toegewijd zijn en een scherp omlijnde afscheiding voor Christus maakten; die zichzelf toewijden aan Zijn dienst: “God, ik geloof elk Woord ervan. Wanneer Uw Woord iets zegt blijf ik er precies bij. Dat is Uw woord. Ik geloof het, elk Woord.” Dat is waar Hij naar uitziet, de Heer van de oogst. Dat is wat Hij wil, om de Heilige Geest te geven aan diegenen die hongeren en dorsten. “Gezegend zijt gij die hongert en dorst, want gij zult vervuld worden.” Hij probeert die Gemeente te vinden vandaag.

Nu bedenk, de wet op de lossing... als wij komen... dicht bij het einde van de dienst. De hele wet op de lossing is dit: “Dat vóór een man een verloren eigendom kon lossen, hij de naaste bloedverwant moest zijn. En vervolgens moest hij een oprecht man zijn, een rechtvaardig man om het te doen. En dan moest hij genoeg geld hebben om het te doen. En vervolgens moest hij een openbaar getuigenis afleggen dat hij het had gedaan. En vanaf die tijd was het zijn eigendom.

Dus nu, kijk. Boaz stelde Christus voor. Nu Ruth stelde de gemeente voor, u, de gelovige. En nu, God in het Oude Testament, de enige manier waarop Hij kon komen en verlossen wat verloren was gegaan, was dat God bloedverwant moest worden van de mens. En de enige manier, dat God bloedverwant kon worden van de mens, was door één van hen te zijn.