15 november
Dag 320
Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet. Want door hetzelve hebben de ouden getuigenis bekomen. Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen, die men ziet, niet geworden zijn uit dingen, die gezien worden.
Het hangt van u af waaraan u deze zintuigen overgeeft, want op die wijze zal uw leven worden beheerst, de wijze waarop u aan deze zintuigen toegeeft. U bent... Wat u ziet, wat u hoort, wat u proeft, ruikt of voelt. Hoedanig u zich overgeeft aan deze zintuigen is bepalend hoe zij u zullen beheersen.
En wij zijn God dankbaar dat wij de vijf zintuigen hebben. Maar deze vijf zintuigen werden u geenszins gegeven om u te leiden. Zij werden aan u gegeven voor aards contact. Maar aan u werd het zesde zintuig gegeven en dat zesde zintuig behoort alleen toe aan een Christen. En u kunt dit zesde zintuig niet hebben tenzij u een Christen wordt; dat is de enige manier waarop u ooit meer kunt hebben dan de vijf natuurlijke zintuigen voor de natuurlijke persoon. Maar het zesde zintuig staat bij de Christen beter bekend als geloof. Dat is wat u bestuurt en leidt en het is superieur aan al de andere zintuigen; de andere vijf zintuigen.
Dan hier in de Cadle-tabernakel, toen we die samenkomst hadden. Die verlamde jongen die hier binnenkwam waarvoor gebeden werd. Velen van u hier waren daar en hebben hem gezien. Ze brachten hem achter in die kamer voor noodgevallen. Billy bracht me naar hem toe. Ze hadden hem al gedurende drie of vier avonden op het podium, of op het... in het gebouw. Hij had geen gebedskaart kunnen krijgen, daarom brachten ze hem in de kamer voor noodgevallen. Ik ging er binnen en bad voor hem; keek naar hem. Hij zei: “Meneer Branham, kunt u iets tegen me zeggen als vertroosting?”
Ik zei: “Jazeker, zoon. Polio heeft je in deze toestand gebracht.”
Hij zei: “Dat is waar.”
Ik zei: “Je naam is Zo-en-zo. Je komt uit een bepaalde plaats.”
“Dat is waar”, zei hij. Hij zei: “Hoe zit het met mijn genezing?”
Ik zei: “Door Zijn striemen werd je genezen.”
Hij ging naar huis, getuigend, God de eer gevend. En hij gaf zo’n aanstoot, beweerden zij, in de buurt, dat er tenslotte op een zondag een aantal predikers binnenkwam, bij hem ging zitten en zei: “Je moet daarmee ophouden. Je brengt een smaad op de zaak.”
En de jongeman die daar zat, zei: “Meneer, als u hier zou zitten waar ik ben, als u in de stoel zou zitten waar ik in zit, dan zou u niet proberen mij te beroven van de laatste hoop die ik heb in Christus.” Zei: “Door Zijn striemen ben ik genezen.” En nauwelijks had hij dit gezegd of... Zat daar met verlamde voeten, handen, lichaam, rug. En nauwelijks had hij dit gezegd of hij kwam uit de stoel vandaan, God verheerlijkend.
Wat? Zijn natuurlijke zintuigen zeiden dat hij daar zou zitten; de dokter had gezegd dat hij daar voorgoed zou zijn zolang hij leefde. Maar het zesde zintuig zei: “Door Zijn striemen ben ik genezen.” En hij wilde niets te maken hebben met... Het verwerpt alles wat in tegenspraak is met wat God heeft gezegd. Daar is het zesde zintuig voor.
Aanhaling genomen uit de prediking: