Goddelijke genezing in de Branham samenkomsten

Jezus Christus is Dezelfde gisteren en vandaag en voor immer. God heeft Zichzelf nooit zonder getuigen gelaten van deze heerlijke waarheid, en vandaag wordt dit weer bewezen in de grote Branham genezings-campagnes. God, die dikwijls het "zwakke der wereld verkiest om het machtige te beschamen en datgene dat niets is om de dingen die zijn, tot niets te brengen", heeft opnieuw Zijn bijzondere voorkeur gevolgd door een nederige, bescheiden man, William Branham, te kiezen om Zijn genezende Genade aan de zieken en aangevochtenen te bedienen. Vele duizenden mensen hebben deze samenkomsten bijgewoond, menigten zijn genezen en velen zijn door de manifestatie van genezende kracht geleid om hun leven over te geven aan de Here Jezus Christus. Vanwege de groeiende belangstelling en wijdverspreide bekendheid, die het gevolg is van de Branham Campagnes, is het raadzaam geacht om een artikel te schrijven, dat speciale instructie geeft aan de grote aantallen van hen die genezing van node hebben voor hun lichaam.

De speciale behoefte aan instructie

In de grotere Goddelijke genezingsdiensten van andere jaren, vonden evangelisten het wijzer om niet voor de zieken te bidden, totdat de mensen de gelegenheid hebben gehad om een volle week instructie uit het Woord van God betreffende genezing te ontvangen. Maar de vraag naar broeder Branham's tijd is zo groot en de roep uit elk district van het land alsmede die uit andere landen is zo groot, dat het hem slechts mogelijk is een paar dagen aan elke stad te geven. Het gevolg is, dat in sommige gevallen mensen zich haasten naar de gebedsrij zonder enige instructie of kennis van wat het Woord van God vereist in de zaak van genezing. Met het oog op dat feit is dit artikel gemaakt om een kort verslag te geven van Schriftuurlijk onderricht betreffende genezing, alsmede om de individu bekend te maken met iets van de aard van broeder Branham's bijzondere gave en bediening, zodat hij moge leren en het eenvoudige geloof in de Goddelijke Belofte grijpen, dat noodzakelijk is om genezing voor het lichaam te ontvangen.

Vanwege de ongekende aantallen - soms duizenden in een enkele dienst - van mensen die voor gebed komen in de Branham-samenkomsten, dienen zich bijzondere en unieke problemen aan bij het leiden van de diensten, die niet altijd gemakkelijk op te lossen zijn. Mensen die van de genezingen horen, gehoorzamen aan het natuurlijk instinct om zich te haasten naar de gebedslijn, vol hoop dat het waar is, maar dikwijls is hun hoop nog geen levend geloof geworden. Hadden zij gewacht, dan zou hun hoop misschien een sterk toeëigenend geloof zijn geworden. Anderen hebben het overal elders geprobeerd, en nu zijn zij in wanhoop bereid om dit te proberen. Velen hebben geen kennis van Christus als hun Redder en zoeken Hem alleen maar als Genezer. Sommigen hebben een bijgeloof in genezing, dat niet gefundeerd is op het Woord van God. Een paar komen voor lichamelijke bevrijding terwijl zij leven in onbeleden zonde, dwaas het feit negerend dat Hij die machtig is om het lichaam te genezen, ook elk boos geheim van het hart kent. Weer anderen weten niet dat hun genezing gevolgd moet worden door een oprecht, nederig leven van dienst aan de Here Jezus Christus. Deze zelfde problemen werden door de Here Jezus Christus in Zijn bediening van genezing het hoofd geboden, en Hij gaf niet weinig van Zijn tijd aan het onderrichten van de mensen. Er waren ongetwijfeld in de aardse bediening van onze Here vele malen dat Hij de schare meed, wier enige gedachte was de broden en vissen te ontvangen. Bij het badwater van Bethesda genas Hij één man en ontweek toen, alhoewel er een menigte zieken in de plaats waren die genezing wensten. (Johannes 5:1-13) Christus genas niet iedereen zonder onderscheid.

Andere problemen, opgelegd door de grote scharen

Er zijn ook andere problemen die oprijzen vanwege de grootte en de omvang van de Branham samenkomsten. Mensen komen dikwijls van grote afstand om een dienst bij te wonen en soms kunnen zij maar één avond blijven. Dikwijls is het aantal van dezen meer dan waarvoor in één avond gebeden kan worden, om niet te spreken van diegenen die al de samenkomsten hebben bijgewoond en geduldig wachten om voor gebeden te worden. In zulke gevallen volgt teleurstelling, hoewel, zoals men kan zien, dit geen fout van broeder Branham is, wiens grote bewogenheid voor de zieken gemanifesteerd wordt door het feit dat hij dikwijls werkt tot het punt van volledige uitputting. Het is nodig de mensen te waarschuwen, die de samenkomsten bijwonen, dat om rechtvaardig te zijn voor alle mensen, het niet mogelijk is om speciale voorrechten aan sommigen te verlenen.

Men moet bedenken dat Christus gedurende drie jaren in een zeer beperkt gebied diende, toch was Hij nooit in staat dan alleen maar een klein gedeelte van de zieke mensen te genezen. Zijn mededogen voor de niet aangeraakte, rijp geworden oogst, bracht Hem ertoe eerst twaalf uit te zenden dan later de zeventig. Toch, met al deze toegevoegde versterkingen, waren er steeds nog menigten om genezen te worden. Een paar weken na de Hemelvaart van onze Here, toen er wonderen begonnen plaats te vinden in de eerste gemeente, verzamelden zich scharen aan de deuren van de gemeente, wat een menigte van zieke mensen met zich meebracht. (Handelingen 5:15 en 16). Zelfs toen was het duidelijk dat de apostelen geen toereikende wijze hadden om het grote aantal van deze mensen te bedienen. Het geloof was echter hoog en zij brachten de zieken buiten op straat, zodat de schaduw van Petrus hen zou overschaduwen als hij voorbijging. Zo'n geloof kon niet genegeerd worden.

Als daarom broeder Branham u niet zo vlug zou bedienen als u zou wensen, of niet de tijd besteedt om voor u te bidden zoals u zou denken dat noodzakelijk is, laat dan het geloof niet verloochend worden. Geloof dat God u ontmoet en u bevrijdt. "Slechts één aanraking als Hij voorbijgaat, en Hij zal luisteren naar de zwakste roep." De Here Jezus Christus is de Genezer, broeder Branham is slechts het vat waar Hij door werkt, en onze broeder herhaalt keer op keer het feit dat hij geen kracht heeft in zichzelf om te genezen - die kracht ligt in Christus, en de Gave die Hij heeft gegeven. Ofschoon u Hem niet kunt zien met het natuurlijk oog, is de Here Jezus tegenwoordig in de samenkomsten, en zelfs Zijn schaduw is, als het ware, in staat om u te genezen als deze gezien wordt door het oog des geloofs.

Het Woord van God, de basis voor genezing

Voordat wij de bijzondere gave beschouwen die God aan broeder Branham heeft gegeven, en de methode van laatstgenoemde van het bidden voor de zieken, is het goed, allereerst grondig te verstaan, dat Goddelijke genezing een Bijbelse belofte is en dat iemands geloof allereerst gefundeerd moet zijn op openbaring van de Schriften. Er is geen ruimte in deze korte schets om de vele Goddelijke beloften betreffende genezing ons voor de geest te roepen. Ze worden door de hele Bijbel heen gevonden. Wij geven er slechts een paar. Maar het zou goed zijn voor de lezer om het hele boek Markus te lezen. Het bevat maar 16 hoofdstukken en zal bewijzen inspirerend te zijn voor iemands geloof. De schrijver zelf werd genezen door speciaal te lezen de passage van Markus 11:22-24.

Onder de Mozaïsche Wet werd Goddelijke genezing gegeven als een belofte aan Israël, met zekere voorwaarden eraan verbonden voor de vervulling. Exodus 15:26 luidt:

En hij zei: Als gij naarstig zult luisteren naar de stem des Heren, uws Gods, en zult doen wat recht is in Zijn ogen en uw oren neigt tot Zijn geboden en houdt al Zijn inzettingen; zo zal Ik geen van de krankheden op u leggen, die Ik op Egypteland gelegd heb; want Ik ben de Here, uw Heelmeester.

Hoewel het geloof van de kinderen Israëls zwak was over de gehele linie, was het dat zeker niet in de zaak van genezing. De Psalmist verklaart dat "er niet één zwakke onder de stammen was." (Psalm 105:37). Het Boek Hebreeën deelt ons mee dat in alle dingen het Nieuwe Verbond onder Christus veel beter was dan het Oude Verbond onder Mozes. Als wij dan de belofte van genezing onder de Wet van Mozes vinden, hoeveel temeer moeten wij verwachten deze te vinden onder het Betere Verbond van onze Here Jezus Christus.

Weer verklaart het Boek der Psalmen, dat het boek van geïnspireerde aanbidding is, dat altijd grote zegen heeft gebracht voor de toegewijde Christen, dat de Here de Genezer is van al onze ziekten. Psalm 103:2-3 luidt:

Loof de Here, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden; Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest.

Wij weten dat wij nooit moeten vergeten de Here te prijzen voor het vergeven van onze ongerechtigheden, maar wij worden ook bevolen niet te vergeten de weldaad van de genezing van onze ziekten.

In het Nieuwe Testament wordt ons meegedeeld, dat genezing een deel is van de Verzoening. Wij zouden nauwelijks iets anders kunnen uitzonderen, want Christus kwam om de mensen te redden, en het lichaam is een deel van de mens. Christus' "Lichaam werd verbroken" voor ons lichaam en "door Zijn striemen zijn wij genezen. Mattheüs 8:16 haalt de profetie van Jesaja aan over de Messiaanse Verlossing in verband met Christus' genezing van de zieken:

En toen de avond was gekomen, brachten zij tot Hem velen die van duivelen bezeten waren; en Hij wierp de boze geesten uit met Zijn Woord en genas allen die kwalijk gesteld waren. Opdat vervuld zou worden, dat gesproken was door Jesaja, de profeet, zeggende: Hij heeft onze krankheden op Zich genomen en onze ziekten gedragen.

Er is daarom genezing tot ons gebracht door Zijn Plaatsvervangend lijden aan het Kruis; het is al van ons en moet alleen maar toegeëigend worden door geloof.

Bovendien vermeldde Christus in de Grote Opdracht nadrukkelijk dat genezing van de zieken, onder andere dingen, een van de tekenen was die gelovigen zouden volgen. Markus 16:15:

En Hij zei tot hen: "Gaat heen in de hele wereld, predikt het Evangelie aan alle creaturen. Die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden, maar die niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden. En degenen die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: In Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen, met nieuwe tongen zullen zij spreken. Slangen zullen zij opnemen; en al is het dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen en zij zullen gezond worden.

De Grote Opdracht, die het prediken van het Evangelie bekrachtigt, identificeert ware gelovigen door te verklaren dat het genezen van de zieken één van de tekenen is, die hun bediening zal volgen.

Laten wij tenslotte het Boek van Jakobus nemen, dat Goddelijke genezing praktisch maakt tot een inzetting in de Gemeente. Jakobus 5:13-16:

Is iemand onder u in lijden? Dat hij bidde. Is iemand goedsmoeds? Dat hij psalmzinge. Is iemand krank onder u? Dat hij tot zich roepe de ouderlingen der gemeente, en dat zij over hem bidden, hem zalvend met olie in de Naam des Heren. En het gebed des geloofs zal de zieke behouden, en de Here zal hem oprichten, en zo hij zonden gedaan zal hebben, het zal hem vergeven worden. Belijdt elkander de misdaden, en bidt voor elkander, opdat gij gezond wordt. Een krachtig gebed van de rechtvaardige vermag veel.

Met het oog op deze vele bepaalde Bijbelbeloften aangaande genezing, kan er geen twijfel bestaan in de gedachten van de eerbiedige lezer, dat genezing bepaald de Wil van God is voor hen die gelovigen zijn in de Here Jezus Christus.

Genezing en het medische beroep. De gave van genezing

Het zou misschien wijs zijn om de houding van broeder Branham te noemen jegens hen die van het medische beroep zijn. Hij staat op goede voet met hen en rekent vele doktoren tot zijn goede vrienden. Dikwijls zitten dokters bij hem op het podium en verwonderen zich over de gave, die hem in staat stelt om te ontdekken en de diagnose vast te stellen van ziekten zowel als genezing te brengen tot hen die zo gekweld worden. Broeder Branham verklaart: "Het medische beroep heeft grote resultaten kunnen bereiken, in het bijzonder in de laatste jaren. De meeste doktoren geven echter toe dat zij niet iemand kunnen genezen, zij kunnen alleen de natuur helpen. God alleen kan genezen." Goddelijke genezing is genezing verricht door de kracht van God volgens de Schrift.

Voor de zieken

In bovengenoemde Schriftgedeelten leren wij dat het betamelijk en Bijbels is voor elke gelovige om te bidden en te geloven voor de genezing van een ander. Oudsten werden speciaal aangewezen om met olie te zalven en te bidden voor de zieken.

Hun bediening voor de zieken werd speciaal verenigd met het bidden van het gebed des geloofs. Voor de velen die broeder Branham zouden willen vragen betreffende de bediening van het zalven met olie en het gebed des geloofs, willen wij toevoegen dat broeder Branham deze broeders sterk aanmoedigt om zo'n bediening met alle middelen voort te zetten, want het is een bediening die God aan de plaatselijke gemeente heeft gegeven.

De Schriften leren echter dat er zoiets is als "gaven van genezing" (merk op het gebruik van het meervoud - 1 Corinthe 12:9). De gaven van genezing worden niet aan alle gelovigen gegeven, want 1 Corinthe 12:28 en 29 verklaart dat gaven van genezingen in de gemeente geplaatst worden, maar niet allen hebben deze gaven. "Hebben allen de gaven van genezing?" In de laatste jaren zijn er geweest die alleen gebruikt werden in de bediening van genezing. De bediening van deze gaven is niet altijd hetzelfde geweest. Zoals 1 Corinthe 12:4-6 verklaart, zijn er verscheidenheid van gaven, verscheidenheden van bedieningen, er zijn verscheidenheden der werkingen, maar het is dezelfde God, die alles in allen werkt. In de bediening van broeder Branham vinden wij een unieke en merkwaardige manifestatie van de gaven van genezing. Opdat de zieke persoon in staat kan worden gesteld om iets te begrijpen van de bediening van onze broeder, zullen wij een kort verslag geven van hoe hij de gave ontving en de manier van haar werking. Dit zal kort zijn, daar zijn verslag van deze ervaring verteld wordt met zijn eigen woorden in een apart artikel.

Het verschijnen van de Engel aan broeder Branham

Met het ontvangen van de gave van genezing door broeder Branham was de verschijning van een engel aan hem verbonden. Dat een engel aan mensen zou verschijnen, moge verbazing bij sommigen verwekken, maar dit geeft alleen maar aan hoever de gemeente van de Apostolische bediening is afgedreven. Engelen verschenen aan Maria, aan Jezus, aan de schaapherders, aan Petrus, aan al de apostelen inclusief Paulus en anderen van de Nieuwtestamentische verhalen. Engelen zijn dienende geesten, uitgezonden om hen te dienen die erfgenamen der zaligheid zullen zijn - Hebreeën 1:14. Dat zij zouden verschijnen aan enkelingen in deze huidige dag, moet worden verwacht. Dat valse engelen aan sommigen zijn verschenen, zoals Mohammed, kan niet betwijfeld worden, maar de vrucht van zulke gebeurtenissen is geweest òf om de Christenen te vernietigen òf om hen te verdelen. Het gevolg van broeder Branham's bediening is geweest de genezing van de lichamen van duizenden aangevochtenen en het brengen van verlossing aan vele anderen. Meer dan dat is de grote bewogenheid van het hart van onze broeder geweest om te zien dat de Gemeente van Jezus Christus verenigd is in de liefde van God. Wetend dat in dit onvolmaakte tijdperk de mensen nooit ten volle het eens kunnen zijn in hoofdkennis, gelooft hij dat zij het kunnen zijn in liefde. "Want kennis maakt opgeblazen, maar liefde sticht."

Ofschoon God aan broeder Branham tevoren een vruchtbare bediening had gegeven, werd de omvang van zijn arbeid nu door het hele land bekend (met telefoongesprekken, komend uit vele delen van de wereld) na de verschijning van de engel. Want de engelachtige bezoeking was om hem mee te delen dat hij verkoren was om de gave van genezing naar de volkeren van de wereld te brengen.

Het ontdekken van ziekten

De engel verklaarde ook dat hij in staat zou zijn ziekten te ontdekken door zijn linkerhand. De gave van onderscheiding van geesten is natuurlijk geheel Schriftuurlijk - 1 Corinthe 12:10; en veel ziekten worden veroorzaakt door bezetting of onderdrukking door boze geesten. In vers 8 van hetzelfde hoofdstuk van de Bijbel is sprake van het woord van kennis, ook door de Geest van God gegeven. Dat deze gaven werken in de bediening van broeder Branham in zijn bekwaamheid om ziekten en boze geesten te ontdekken, kan niet betwijfeld worden. De Schrift treedt natuurlijk niet in een beschrijving van de wijze van het werken van deze gaven, maar bij broeder Branham is hij in staat om het type ziekte door een bijzondere trilling aan zijn linkerhand te ontdekken. Omdat het woord 'vibraties' gebruikt is, is er door sommige slecht ingelichte personen verondersteld, dat hij mensen geneest door trillingen. Dit is natuurlijk uitermate onjuist. Alleen Christus kan genezen en Hij doet dit door het Woord van Zijn Macht - niet door trillingen. Dat de ziekte zoals kankers en andere dingen die Satan op het menselijk lichaam plaatst, de een of andere soort duivels leven moet hebben, is zonder twijfel, want het is een duivels levend ding dat groeit en het lichaam verteert. Dat dit leven van een demoon ontdekt zou kunnen worden door een geestelijke gave, is nauwelijks een open vraag. In mijn eigen persoonlijke ervaring met broeder Branham's bediening, ben ik keer op keer getuige geweest van de juiste diagnose van onze broeder van ziekten van aangevochtenen. Eens in een samenkomst in Ashland, Oregon, waarin voor vele honderden gebeden werd, had hij een man terzijde geplaatst die doof was en die hij later wilde roepen. Toen de tijd kwam, dat hij om de man riep, maakten de suppoosten een fout en brachten iemand die vallende ziekte had. Hoewel broeder Branham niet opkeek, zei hij ogenblikkelijk bij het aanraken van de man: "Heren, u hebt een fout gemaakt. U hebt mij een epilepticus gebracht in plaats van de dove man." Een groot aantal predikers, die erbij stonden, merkten dit voorval op, hetwelk op zichzelf merkwaardig zou zijn, maar het licht de aard van de gave toe.

De werking van de ziekte op de hand van broeder Branham, kan duidelijk worden gezien door diegenen die er dichtbij staan. Witte plekken en striemen zullen op de huid komen. Gewoonlijk zal deze uitwerking na het gebed verdwijnen, aangevende dat de kanker of tumor of andere ziekte dood is en dat de persoon gezond zal worden - alhoewel er een verloop van tijd kan zijn en dikwijls is, voordat het gezwel, volkomen ontbindend, het lichaam verlaat.

Gereedmaking voor genezing

En nu komen wij tot een zeer belangrijke zaak - de voorbereiding van de zieke persoon om genezing te ontvangen. Bedenk voor alles, dat geloof altijd de belangrijke voorwaarde is om genezing te ontvangen. In bijna elk geval zou Jezus zeggen tot de persoon die genezen werd, woorden in de zin van: "Ga heen, geloof heeft u behouden." Maar tot iemand die tot Hem kwam met een zwak geloof en die zei: "Als U iets kunt doen..." gaf Hij een scherpe berisping, zeggende: "Als gij kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk voor degene die gelooft." 'Als' behoort dan niet bij God, maar bij ons; 'als' wij gewillig zijn om te geloven. Het is echter waar dat geloof niet van binnen komt, maar van God. Hoe kan dan iemand geloof verkrijgen? Het Schriftuurlijke antwoord is: "Zo komt dan geloof door het horen en horen door het Woord van God." Romeinen 10:17.

Laten wij het belang van het feit benadrukken, dat zij die genezing wensen, in elk geval zoveel dagdiensten als mogelijk bijwonen, zodat hun begeerte naar genezing zal groeien tot een levend geloof voor genezing. Alleen God kan ons geloof geven, toch zijn wij verantwoordelijk voor ons geloof, omdat God het geeft door het horen van Zijn Woord. Sommigen mogen het absoluut onmogelijk vinden om de dagdiensten bij te wonen, maar anderen die deze gelegenheid tot opbouw van hun geloof veronachtzamen en op de gebedslijn afstormen, kunnen teleurgesteld worden.

Als iemand naar de Mayo Kliniek moest gaan, zou hij verzocht worden een week ter observatie door te brengen, voordat enige actie zou ondernomen worden betreffende zijn geval. Toch zijn sommige mensen geraakt als zij niet worden toegelaten tot de gebedsrij in de eerste dienst die zij bijwonen. Het is om deze reden onder andere, dat genummerde gebedskaarten gewoonlijk worden gegeven in de Branham samenkomsten, zodat zij die in vorige diensten zijn geweest, het eerst de gelegenheid zal worden gegeven om voor gebeden te worden.

Verdere mededelingen voor hen waarvoor gebeden moet worden

In bijna elke samenkomst zijn er die speciale gunsten van broeder Branham verwachten. Sommigen willen naar zijn hotelkamer komen voor speciaal gebed. Anderen zenden telefoongesprekken naar hem om naar hun huis te komen. Weer anderen wensen met hem uitvoerig over hun bijzondere problemen te spreken. Nu is het waar, dat broeder Branham een zeer grote deernis heeft met de zieken en hij houdt ervan over de dingen van God met allen te praten, maar gewoon een kleine bespiegeling zou laten zien dat als hij dit deed, er voor de grote meerderheid van mensen die voor genezing komen, niet gebeden zou kunnen worden. In de eerste plaats moet hij een groot deel van de dag in gebed doorbrengen en wachten op de Here. De energie die vereist wordt bij het uitwerpen van demonen en boze geesten wordt niet spoedig aangevuld en zij die met hem werken, vinden het noodzakelijk om hem te beschermen voor de velen die zijn tijd zouden willen nemen, al was het alleen maar om zijn gezondheid te beschermen. In feite zouden er honderden aan zijn deur komen als er geen voorzorgsmaatregelen werden getroffen. De meeste mensen echter, zijn hoffelijk en werken mee in deze zaak, als deze dingen verklaard worden, en dit wordt zeer op prijs gesteld.

Hindernissen voor genezing

Hoewel genezing door geloof is, kunnen er zekere dingen zijn, die een positieve verhindering voor geloof zijn. Eigengerechtigheid kan er één zijn. Sommigen hebben de gave van God benaderd met de gedachte: "God zal mij zeker genezen, want ik heb het Evangelie vele jaren gepredikt!" Waarlijk zal God hen zegenen die getrouw aan Zijn zaak zijn geweest; Hij is niet onrechtvaardig om het te vergeten. Genezing komt echter net als verlossing, niet op grond van goede werken, het is de vrije gave van geloof. Wij hebben geen verdiensten om de gunst van God te waarborgen. "Een nederige en berouwvolle geest zal Ik niet verachten", zegt de Here. Ter illustratie: Het is gebeurd dat Indianen in een zeker reservaat, die een wonder of zoiets hadden gezien, zo'n geloof kregen, dat zij met grote aantallen werden genezen. Sommigen, in armoede en haveloos gekleed, zijn genezen terwijl de goedgeklede persoon in gebreke bleef genezing te verkrijgen, ofschoon deze omstandigheden dikwijls omgekeerd zijn. Predikers missen soms hun genezing terwijl zij die in de stoelen zitten het ontvangen. Kinderen ontvangen gewoonlijk sneller dan volwassenen. Tenslotte zijn er gelegenheden wanneer er een niet te verklaren geheimenis is omtrent de werking van de Geest van God. Zoals Jezus zei aangaande de Heilige Geest: "De wind blaast waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid, maar gij weet niet vanwaar hij komt en waar hij heen gaat"... Johannes 3:8.

Genezing moet zijn voor de heerlijkheid van God

In de bediening van Christus waren er zondaars die tot Hem kwamen en genezen werden. Zo waren er evenzo ongeredden die naar de Branham samenkomsten kwamen, en die ook werden genezen. Maar in deze gevallen moet genezing altijd gevolgd worden door bekering tot Christus. Het is een vreselijke zaak om te denken dat een persoon tot de Here Jezus Christus zou komen en van Hem genezing ontvangen, maar die Hem als Redder zou verwerpen. Degene die genezen werd, gaf Jezus een plechtige waarschuwing: "Zie, gij zijt gezond geworden; zondig niet meer opdat niet wat ergers op u kome." Het zou veel beter geweest zijn om te blijven onder de vloek van ziekte dan om ervan vrij gezet te worden, en dan, hoewel men de kracht en de liefde van God getuigd en gesmaakt heeft, die liefde te verraden door in zijn zonden te blijven.

Gelukkig is Christus in staat en gewillig om elke zondaar die tot Hem komt, te redden. Hij heeft genadiglijk een uitnodiging doen toekomen aan allen die in Hem zullen geloven. "Zie, Ik sta aan de deur en klop; als iemand Mijn Stem hoort, Ik zal binnenkomen en avondmaal met hem houden en hij met Mij." Openbaring 3:20. Alle mensen zijn geboren zondaars en verdoemd zonder Christus. (Romeinen 3:10-19). Als zodanig zijn zij verloren en is het met hen afgedaan zonder een straal van hoop tenzij in de barmhartigheid en genade van God, die verschenen is door de Here Jezus Christus. Maar zij die tot Hem komen met een nederig en berouwvol hart, zal Hij overvloedig vergeven. Ook zal Hij zo iemand niet afwijzen. Johannes 6:37 verklaart: "Hij die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen." Als een begenadigde en vergeven zondaar hebben wij dan toegang tot de zegen van het gezin van de Vader. Jezus heeft verklaard dat Goddelijke genezing het "Brood der kinderen" is.

Het Lichaam van Christus onderscheiden

Er is nog een omstandigheid in verband met de bediening van broeder Branham, die van het grootste belang blijkt te zijn. Dat is de zaak van de eenheid van de Gemeente, die het Lichaam van Christus is. Men heeft ontdekt dat, als er geloof in Jezus Christus bestaat, een lid van de ene kerk-denominatie net zo vlug genezen wordt als een van een andere. Branham gelooft vast dat in de grotere zin zijn bediening gegeven is om te helpen in de genezing van het Lichaam van Christus. Natuurlijk niet om allen tezamen te brengen in één denominatie of alle mensen tezamen te brengen tot een overeenstemming wat de leer betreft, wat in deze niet volmaakte eeuw misschien onmogelijk is. Maar liever om de Christenen tezamen te brengen in liefde en gemeenschap en de rechte verhouding met elkaar als leden van het Lichaam van Christus, dat Zijn Gemeente is, aldus vervullend het gebed van Christus tot de Vader, toen Hij bad "dat zij allen één mogen zijn, evenals wij Eén zijn." Johannes 17:22.

Waarom is er zoveel ziekte in de gemeente? Paulus gaf de reden in het 11e en 12e hoofdstuk van 1 Corinthe. Laten wij 1 Corinthe 11:29 en het verband beschouwen.

Want hij die onwaardig eet en drinkt, eet en drinkt zichzelf een oordeel, niet onderscheidend het Lichaam des Heren. Om deze reden zijn velen zwak en ziekelijk onder u, en velen slapen (zijn gestorven). Want als wij onszelf oordeelden, zouden wij niet geoordeeld worden... daarom, mijn broeders, als gij tezamen komt, verwacht elkander.

Deze passage spreekt natuurlijk van het Heilig Avondmaal, waarvan de elementen symbolen zijn van het Lichaam van Christus (vers 24 en 25). In de eerste plaats kan het betrekking hebben op het feit dat zij die deelnemen aan het Avondmaal des Heren, moeten begrijpen dat die symbolen meer dan brood en wijn zijn, maar door geloof, moet men daarin zien het Lichaam en Bloed van de Here. Niettemin toont het verband aan dat verwezen wordt naar de gemeente van Jezus Christus, die ook, op een mystieke wijze, het Lichaam van Christus is. In de dagen van Paulus zowel als in de onze, waren de leden van de gemeente bezig elkaar te oordelen en aldus zichzelf onder het oordeel te brengen. Maar de apostel verklaart dat als wij onszelf oordelen, wij niet veroordeeld zullen worden. Hij vertelde de Corinthiërs op elkaar te wachten, voor elkaar te zorgen, want zij waren leden van één lichaam. Dan zet hij zijn gedachte voort in het 12e hoofdstuk. Dat door één Geest wij allen gedoopt zijn in één lichaam (vers 13). Dat het ene lid niet kan zeggen tegen het andere: Ik heb u niet nodig (vers 14-21). Ook kunnen wij de zwakkere of meer krachteloze leden van het lichaam niet verachten (vers 22). Opdat er geen verdeeldheid in het lichaam zou zijn, maar dat de leden dezelfde zorg voor elkaar zouden hebben (vers 25). Dat als één lid van het lichaam leed, al de leden mee zouden lijden (vers 26).

In Corinthe was de gemeente ernstig verdeeld. Er waren leerverschillen, verschillen inzake leiderschap, verschillen inzake Waterdoop (1 Corinthe 1:10-17). Deze verschillen hadden twist en scheuring teweeggebracht in het Lichaam van Christus. Maar Paulus zei protesterend: "Is Christus verdeeld?" Klaarblijkelijk onderscheidde de gemeente van Corinthe het Lichaam des Heren niet; als gevolg daarvan waren velen "zwak en ziekelijk" en velen sliepen (in de dood). De straf op zo'n verdeeldheid en gebrek aan onderscheiding was ziekte en voortijdige dood. Wat in de Gemeente van Corinthe waar was, is in grote mate vandaag waar. We moeten het Lichaam des Heren onderscheiden, hetwelk Zijn Gemeente is, voordat wij ziekte uit onze deuren kunnen bannen.

Paulus, die de gaven van genezing in 1 Corinthe 12 erkent, laat dan de Goddelijke Liefde zien welke die gaven moeten begeleiden door ons dat mooie hoofdstuk 13 over de liefde te geven. Hij zegt: "Hebben allen gaven van genezingen? Spreken allen met tongen? Leggen allen uit? Maar streeft vurig naar de beste gaven; en toch toon ik u een weg die nog uitnemender is." Dat als hij met de talen van engelen spreekt en geen liefde heeft, hij een rinkelende cimbaal en een luidende schel is. Ofschoon hij de gave van profetie zou hebben en alle geheimenissen wist, en alle kennis had (volmaakt correct was in de leer) en al het geloof had zodat hij bergen zou kunnen verzetten, maar geen liefde had, dan was hij niets.

Paulus wist dat de mensen in dit tijdperk nooit volmaakt met elkaar zouden overeenstemmen over alle leer. Het is waar genoeg. Over de grote evangelische waarheden van verlossing door Christus was overeenstemming in de gemeente van Corinthe. "Niemand kan zeggen dat Jezus Here is dan door de Heilige Geest." 1 Corinthe 12:3. Maar over leerstellige onderdelen was er onenigheid en misschien zal het zo zijn totdat Jezus komt. Want nu kennen wij ten dele en wij profeteren ten dele. Doch wanneer het volmaakte zal gekomen zijn, dan zal hetgeen ten dele is, teniet gedaan worden. Want nu zien wij door een spiegel in een duistere rede, maar alsdan van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik ten dele, maar dan zal ik kennen, gelijk ook ik gekend ben. En nu blijft geloof, hoop en liefde. Deze drie; maar de grootste van deze is de liefde. Liefde zal de gemeente tezamen binden in de hemel. Liefde zal standhouden boven de eeuwige heuvels. Liefde moet de gemeente nu tezamen binden.

Bij het samenkomen van de mensen van alle gemeenten, is het noodzakelijk dat zij tezamen komen in liefde, onderscheidende het lichaam des Heren, niet in het zoeken van het een of ander zelfzuchtig voordeel voor hun eigen denominatie. Deze gave die God heeft gegeven aan de gemeente door broeder Branham, werd uitdrukkelijk gegeven aan alle mensen. Als wij het als zodanig accepteren, evenals andere gaven die God aan de gemeente heeft gegeven, kan het hele lichaam genezen en geëerd worden.

Gebed voor de zieken in de Branham samenkomsten

Voordat wij spreken over de methode van broeder Branham om voor de zieken te bidden, moeten wij iets anders opmerken, waarvan wij geloven dat het belangrijk is. Veel mensen ontvangen genezing precies op hun zitplaatsen zonder in de gebedsrij te komen. Zulke getuigenissen zijn herhaaldelijk tot ons gekomen. Dit is zoals het zou moeten zijn, want iemand wordt genezen op het moment dat hij Christus in geloof aanraakt. De vrouw die de bloedvloeiing had, voor haar werd niet gebeden of bediend door de Here, maar nochtans, op het moment dat zij de zoom van Zijn kleed aanraakte, werd zij genezen. Zij die er niet in slagen om in de gebedsrij te komen, moeten bemoedigd worden om naar God op te zien voor Zijn Goddelijke aanraking. Zovelen dit doen, in geloof, zullen volmaakt gezond gemaakt worden (Lucas 8:43-48).

Het is dikwijls waar dat in een samenkomst van een paar dagen, er verscheidene duizenden mensen zijn om voor gebeden te worden. Als broeder Branham wat langer zou nemen voor iedereen, zou hij maar zeer weinigen kunnen bereiken en de rest zou teleurgesteld zijn. Als de mensen echter volledig de aard van broeder Branham's gave zouden begrijpen, is het mogelijk om effectief te bidden voor zelfs dit grote aantal. Allereerst is het noodzakelijk dat het geloof van het gehoor moet rijzen en komen in de geest van de samenkomst. Gewoonlijk zal broeder Branham in de eerste diensten van een campagne een beetje tijd nemen met elk geval, wonderen zullen gewerkt worden, waarvan de samenkomst de gelegenheid heeft om te getuigen. Later wordt echter niet zoveel tijd gegeven aan het werken van wonderen - want zoals broeder Branham vele malen herhaald heeft, dat hoewel veel wonderen mogen plaats vinden, de hem gegeven gave niet de gave van wonderwerken is, maar de gave van genezing. De wonderen die geschieden, zijn voor de opbouw van het geloof van de individu, zodat hij kan geloven voor zijn genezing. Als broeder Branham bidt voor de zieken, gaat hij diep in de Geest. Terwijl deze speciale zalving van de Geest op hem is, gaat hij in een dimensie van geloof. Zij die dan voorbijgaan in kalm geloof, gelovende dat Christus door deze gave hen zal genezen, worden gewoonlijk genezen, hoewel misschien maar één zin gesproken werd door broeder Branham. Dikwijls is de genezing die erop volgt, meer bestendig dan die van een wonder, want in het eerste geval wordt de genezing tot stand gebracht door het gezamenlijk geloof, eerder dan slechts het geloof van broeder Branham.

De Geest beweegt op verscheidene wijzen gedurende zo'n genezingsdienst. Soms komen mensen, die diep in de zonde leven, om genezen te worden. Het kan zijn dat de Geest van God deze onbeleden en onverzaakte zonde zal openbaren. Soms zal een gewoonte naar voren komen onder het onderzoek van de Geest. Als de belofte om te verzaken vanuit het hart wordt gegeven, wordt de persoon gewoonlijk genezen.

Het uitwerpen van demonische geesten

Zoals in de dagen van Christus zijn een groot aantal zieke mensen, die naar voren komen om voor zich te laten bidden, onderdrukt en bezeten door demonische geesten. In een zeer werkelijke zin is Satan verantwoordelijk voor elke ziekte. Petrus verbond ziekte met overweldiging van de duivel. Handelingen 10:38:

Hoe God Jezus van Nazareth gezalfd heeft met de Heilige Geest en met krachten, Welke rond ging goed doende en genezende allen die van de duivel overweldigd waren; want God was met Hem.

Jezus Zelf vereenzelvigde ziekte met de kracht van Satan. Niet alleen wierp Hij duivelen uit veel mensen, aldus hen terugbrengend tot hun juiste verstand, maar Hij sprak ook over boze geesten die doofheid, stomheid en andere aandoeningen veroorzaakten. Een vrouw was samengebogen door een zwakheid en Jezus schreef de directe oorzaak van deze zwakheid aan Satan toe. Lucas 13:16:

En moest niet deze vrouw, die een dochter van Abraham is, welke de Satan, ziet, nu achttien jaar gebonden had, niet losgemaakt worden van deze band op de dag van de Sabbat?

Het is duidelijk dat de reden waarom veel mensen niet genezen worden van de meer ernstige kwalen is, omdat zij gebonden zijn door demonische geesten, en zij kunnen niet gezond worden totdat de demonen uitgeworpen zijn. Jezus gaf daarom opdracht aan Zijn discipelen dat zij demonen zouden uitwerpen.

Waarom hoofden worden gebogen tijdens het gebed

In de loop van het gebed voor de zieken werden in de Branham samenkomsten vele demonen uitgeworpen. Een demoon is een geest zonder lichaam, die onmiddellijk nadat hij uitgeworpen is, verlangt om weer in het lichaam binnen te komen (Lucas 11:24-26). Sommige mensen zijn door ongeloof of zonde of lichamelijke zwakheid ontvankelijk voor demonen. De ogen zijn de poort naar de ziel en het wordt raadzaam geacht, dat mensen hun hoofden gebogen houden tijdens het gebed als een voorzorgsmaatregel tegen deze demonische geesten die uitgeworpen worden. Deze waarschuwingen worden niet gegeven om de harten van de mensen vrees in te boezemen, daar vrees het werktuig van de vijand is. Maar het is om eraan herinnerd te worden dat, wanneer krachtige demonische geesten uitgedaagd worden, wij in zoverre op het domein van de duivel komen. Alleen de kracht van God kan demonen uitwerpen, en als die kracht in actie is, moeten wij in grote eerbied zijn.

Er zijn er helaas die bekend zijn geworden, dat zij de spot hebben gedreven met het werk van het uitwerpen van demonen. Dit is een van de ernstigste zonden die bedreven kunnen worden. In feite grenst het aan de onvergeeflijke zonde. (Lees Mattheüs 12:22-32). Bij een gelegenheid wierp Jezus de duivel uit iemand die blind en stom was. De farizeeërs, die op de een of andere wijze de genezing moesten verklaren, gaven als verklaring dat Christus de duivelen uitwierp door Beëlzebub, de overste der duivelen. Jezus antwoordde hun met een scherpe berisping. In de eerste plaats zei hij, dat als Hij de duivelen uitwierp door Beëlzebub, door wie wierpen zij ze dan uit? Dit bracht de farizeeërs tot zwijgen, want zij wisten dat zij geen kracht hadden om duivelen uit te werpen. Toen ging hij voort door te vermelden dat de macht om duivelen uit te werpen het bewijs was dat het Koninkrijk van God tot hen gekomen was. Bovendien zei Hij dat Satan niet de Satan uitwerpt, want als hij dat deed, zou zijn koninkrijk geen stand houden. Toen gaf Christus tenslotte een plechtige waarschuwing dat het toeschrijven van de kracht die werd gebruikt om boze geesten uit te werpen, aan Satan, godslastering was en een zonde die nooit vergeven zal worden in deze wereld noch in de komende wereld.

In de woorden van Christus is de macht om demonen uit te werpen een getuigenis van de echtheid van een bediening, en sceptici en twijfelaars moeten in elk geval gewaarschuwd worden om niets oneerbiedigs te zeggen jegens het werk van de Geest in het uitwerpen van demonen. Zoiets zou goed kunnen eindigen in het bedrijven van de onvergeeflijke zonde. We zijn echter blij op te merken dat wij slechts enkelen gevonden hebben die het werk van God betwijfeld hebben. Aan de andere kant hebben overal mensen God verheerlijkt, omdat Hij Zijn kracht heeft geopenbaard in het bevrijden van hen die door Satan gebonden zijn geweest.

Er is dikwijls gevraagd waarom met het uitwerpen van boze geesten, de demonen niet gebonden worden en geworpen in de put. Dit is niet gemakkelijk te beantwoorden. Het is misschien waar dat demonen gebonden kunnen worden voor een periode van tijd, maar of zij zonder onderscheid te maken in de put kunnen worden gezonden, kan niet met zekerheid vastgesteld worden. Jezus sprak tot één demoon door hem te bevelen uit de persoon te komen en niet meer bij hem binnen te komen. Het blijkt dat Jezus volmaakte controle over de demonen nam die werden uitgeworpen en zij konden niets doen tenzij Hij hun toestond zo te doen. Toen echter de demonen van de bezetene protesteerden tegen het gezonden worden in de diepte (of de put), verklarend dat de tijd van hun pijniging nog niet gekomen was, stond Hij hun toe in de zwijnen te varen. Markus 5:1-13.

Inderdaad zou het lijken uit de woorden van de Here, dat demonen gewoonlijk vrij worden gelaten om rond te zwerven totdat zij een lichaam vinden, waarin zij kunnen gaan, of zelfs opnieuw binnenkomen in degene waaruit zij waren geworpen. Laten wij de passage in Lucas 11:22-24 bespreken.

Als de onreine geest uit een mens gegaan is, gaat hij door dorre plaatsen, zoekende rust; en die niet vindende, zegt hij: Ik zal terugkeren in mijn huis, waar ik uitgevaren ben. En komende vindt hij het met bezemen gekeerd en versierd. Dan gaat hij heen en neemt met zich zeven andere geesten, bozer dan hijzelf is, en ingegaan zijnde, wonen zij aldaar; en het laatste van die mens wordt erger dan het eerste.

Uit deze Schriftplaatsen treden zekere feiten betreffende demonen en hun gewoonten naar voren.

1. Dat demonen een woonplaats zoeken in menselijke wezens, en wanneer zij uitgeworpen worden, onmiddellijk een andere menselijke verblijfplaats zoeken, of proberen weer binnen te komen in degene waar zij uitgeworpen werden.

2. Zij zullen niet gewillig een menselijk lichaam verlaten. Demonen werpen elkaar niet uit, maar nodigen liever andere demonen uit om samen met hen in hun woning te komen.

3. Alleen de kracht van God kan demonen uitwerpen, en een bediening waarin kracht gemanifesteerd wordt om hen uit te werpen, is een getuigenis van zijn echtheid. Mattheüs 12:25-28.

4. In het uitwerpen van demonen moet geloof opnieuw geoefend worden tegen de pogingen om opnieuw het lichaam binnen te komen, waaruit zij kwamen of in andere die in de buurt zijn. In het geval van het dove en stomme kind, wierp Christus niet alleen de demoon uit, maar moest hem bevelen "niet meer in hem te komen." Markus 9:25. In de genezingsdiensten vindt broeder Branham dat het gehoor grotelijks kan helpen in deze zaak, als zij hun hoofd gebogen houden met gebed en geloof.

5. De kracht van God kan een demoon uitwerpen en ook binden en in de afgrond zenden, toch wordt er in de Schriften weinig vermeld dat Jezus het werkelijk deed. Aan de andere kant waarschuwde Hij, dat een demoon als deze uitgeworpen werd, onmiddellijk probeert in een ander lichaam binnen te gaan. Als hij hierin faalde, nam hij andere demonen, slechter dan hijzelf, en deed een poging om in het lichaam terug te keren waaruit hij geworpen was. Jezus liet zien dat deze poging door demonen heel goed succesvol kan zijn als de individu nalaat God te gehoorzamen, en de Geest des Heren niet in zijn hart en leven woont.

De belangrijke zaak van het behouden van iemands genezing

Deze laatste beschouwing brengt ons tot de gedachte of het mogelijk is dat iemand zijn genezing verliest. Deze zaak is werkelijk van geweldig belang, want wij hebben reeds gezien dat Jezus duidelijk leerde dat het mogelijk is voor iemand om zijn genezing te verliezen. Bijna iedere Christen zal getuigen dat, nadat zij waren gered, hoe heerlijk hun ervaring ook moge zijn geweest, vroeger of later de vijand terug was om te verzoeken en hen zelfs te laten geloven dat zij niet gered waren. Insgelijks is, zoals wij gezien hebben in het geval van demonische bezetenheid, de demoon vroeger of later terug om, indien mogelijk, terug te krijgen wat hij verloren heeft. Van tevoren gewaarschuwd te zijn is van tevoren gewapend te zijn, als de persoon de Schriften zal gehoorzamen door de vijand te weerstaan, zal de duivel weggaan, maar als hij zich gewonnen geeft, zal Satan hem beroven van zijn bevrijding. Jakobus 4:7 verklaart: "Wedersta de duivel en hij zal van u vlieden." Wanneer de vijand dan symptomen tot ons brengt, ons verzoekend om te geloven dat de oude kwaal op ons terugkeert, wederstaan wij hem en bestraffen de zaak en wij zullen ontdekken, dat onze bevrijding volledig is.

We moeten Christus en Zijn Koninkrijk laten regeren in onze levens. De man uit wie de demoon werd uitgeworpen, ging door op zijn oude wijze. Hij diende God niet of leefde voor Hem. Dientengevolge was zijn ongehoorzaamheid een uitnodiging voor de vijand om terug te keren. Er zijn er die alleen de gemeente bijwonen gedurende een opwekkingssamenkomst. Zij zijn ontrouw in hun dienst aan God en gaan door zich uit te leven in een werelds leven, deelnemend aan twijfelachtige dingen op het grondgebied van de duivel. Spoedig zullen zij weer terug zijn in de strikken van de vijand. Laten wij ons opnieuw herinneren de woorden van onze Here toen Hij zei: "Zie, gij zijt gezond geworden: zondig niet meer, opdat niet wat ergers over u kome."

Er zijn echter vele goede Christenen, plichtsgetrouwe mensen die klaarblijkelijk een genadevolle aanraking van de Here ontvangen, maar om de een of andere reden niet een volledige genezing kunnen krijgen. Aan hen die zekere types van ziekte hebben gehad, was het nodig dat speciale instructies worden gegeven. In het geval van een kankerpatiënt, wordt de kanker gewoonlijk gedood na gebed. Desondanks moet in sommige gevallen de kanker nog uit het lichaam verwijderd worden. Soms gaat deze verwijdering met hevige pijn gepaard. Als de persoon in gebreke blijft dit te begrijpen, kan hij helemaal falen in het herkennen van zijn genezing. De persoon echter die vastberaden in het geloof staat, mag volledige bevrijding verwachten.

In een van de Branham samenkomsten had een dame een ernstige kanker, waarvoor gebeden werd. De volgende morgen vroeg werd zij bezocht met hevige pijnen en werd vreesachtig. Om vijf uur in de morgen probeerde zij hulp te verkrijgen door de telefoon, maar was niet in staat een behoorlijke verbinding te verkrijgen. Kort daarna liet zij de kanker uit haar lichaam gaan en de volgende dag was zij op, getuigend van haar genezing.

Wat waar is aangaande de werking van een dode kanker, is op gelijke wijze waar voor andere gezwel-aandoeningen. Mensen die gezwellen in hun oren hadden, wat doofheid veroorzaakte, lijden dikwijls na het horen gedurende een kleine tijd weer aan tijdelijke doofheid terwijl het gezwel ontbindt. Hetzelfde is waar van grauwe staar blindheid. De grauwe staar die gedood is, kan gedurende de periode van opdrogen, weer tijdelijke blindheid voortbrengen. Tot al dezen zeggen wij, vertrouwt God en staat op Zijn belofte van volledige bevrijding. Die twijfelt is als een baar der zee, die van de wind gedreven is en op en neer geworpen wordt. Laat die mens niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Here." (Jakobus 1:6 en 7). Maar laten wij bedenken de woorden van Jezus in Markus 11:24: "Alle dingen, die gij biddende begeert, als gij bidt, geloof dat gij ze ontvangen zult, en zij zullen u geworden."

Gods keuze van een nederig instrument

De bediening van broeder Branham is inderdaad een getuigenis van de waarheid, dat God nederige instrumenten verkiest om Zijn grote voornemen uit te voeren. De farizeeërs, goed geleerd in de tradities van hun dag, konden niet begrijpen waarom God hen passeerde en mannen zou verkiezen uit de gelederen van de nederige vissers. Zo zijn er ook vandaag die in gebreke blijven te begrijpen waarom God zo'n nederige en bescheiden man als broeder Branham zou kiezen om het grote werk dat gedaan wordt, uit te voeren. Maar het antwoord is dat broeder Branham zich ten volle bewust is dat de Gave van God niet tot hem komt vanwege enige verdienste die hij had, en dientengevolge God al de glorie ontvangt.

Door de argeloosheid van de man spreekt hij met een openhartigheid over ervaringen, die in sommige gevallen misverstand zouden kunnen wekken, als niet de diepe ernst en zichtbare toewijding van de man zo volledig duidelijk was. Bijvoorbeeld in zijn opmerkingen aangaande de vrouwelijke astroloog, die zekere dingen sprak aangaande zijn leven, is door sommigen de conclusie getrokken dat hij geloof hechtte aan astrologie. Een zorgvuldig onderzoek van wat hij zegt, openbaart echter dat broeder Branham verklaart dat het beroep van astrologie anti-Schriftuurlijk en van de vijand is. Duivelen herkenden de Gave van God in de dag van Christus zelfs vóór de godsdienstige belijders van de tijd. Het is niet te verbazen dat het vandaag weer zo moet zijn.

Aangaande gezalfde zakdoeken

Velen zijn vanwege de afstand of kwaal niet in staat de goddelijke genezingsdiensten bij te wonen. God is niet aan tijd of ruimte gebonden. Paulus zond zweet- en gordeldoeken, die tegen zijn lichaam waren gedrukt, aan zieke mensen en zij werden bevrijd van hun kwalen. Handelingen 19: 11 en 12:

En God deed ongewone krachten door de handen van Paulus; alzo dat ook van zijn lijf op de kranken gedragen werden de zweetdoeken of gordeldoeken, en dat de ziekten van hen weken, en de boze geesten van hen uitvoeren.

Betreffende getuigenissen van genezing

Het is zeer belangrijk voor de individu die genezen is, zijn getuigenis in te zenden. Jezus maakte de opmerking met betrekking tot de tien melaatsen die genezen werden, dat slechts één terugkeerde om God de glorie te geven. (Lucas 17:11-18).

Door Gordon Lindsay

Inhoud

Voorwoord